1.Bölüm

80 3 6
                                    

Hayatımın en kötü gününü yaşıyordum.Annemden arkadaşımı ziyarete gitmek için izin almıştım.Seyyar satıcıların önünden kaldırıma adımımı atıyorum.Tam karşıya geçecekken bir kadını araba çarpacağına şahit olmuştum
Son anda köprüden geçip kadını kurtardım.Çarpacak arabadan adam, kadına dikkat etmedigi icin argo sözler kullandı. Ben de adama ilk yumruğunu yapıştırmıştım.Ve sonraki hayatımın başladığı yer şurası olmustu.
-Hapishane...

Artık hapishaneye girmiştim.Bazı serseriler de vardı. Onlardan tırsmadım değil.Ama kendimi cesur biri olarak göstermeye çalıştım.Sonra gardiyan gelip şöyle dedi:
-Heyyyyyy,porsuk ziyaretçin var.
Herkes gülmüştü,ben de bu porsuk kelimesine çok içerlemiştim. Ve şöyle dedim:
-Geliyorum,bay gardiyannnnnn.:@
Ziyaretçi odasına girdiğimde annemin gözyaşlarıyla karşılanmıştım. Annem sanki beni 40 yıldır görmemiş gibi öyle sıkı sarıldı.
Annemin ardından arabayla çarpılan kadın gelmişti.O kadını gördüğümde kalbim öyle hızlı çarpmıştı ki anladım ki o kadına aşık olmuştum.
Kadın geldi karşıma Oturdu.
-Beyefendi,nasılsınız?
Benim hayatımı kurtardığınız için Size minnettarım.

Ben kadına öyle bakıp durdum.kadın beni dürttü.Ben:
-Hoşgeldiniz,adınızı öğrenebilir miyim?
Kadın:
-Tabiiki,ben Samara.Sizin adınız nedir?
-Ben de Ayaz.
-isminiz çok güzelmiş.
Kadın:
-Sizi hapishaneye düşürdüm.Ne isterseniz yapmaya hazırım.

Ben de tam bu cevabı bekliyordum.biraz utandım ama hemen ardından ben:
-Ben Size aşık oldum. Size aşık olmama izin verirmisiniz yani benimle çıkar mısın?:-D

hapishaneHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin