~Karanlık Düşler~

Başlangıç

''Ceyda! kime diyorum ben Ceyda yeter artık!''

Ah tanrım yinemi bu lanet ses,evet hemen hemen her gün dersin ilk saatleri ve rüyanın en güzel yerinde Aylin Hocanın cırtlak sesiyle uyandırılıyorum ve bu kesinlikle içler acısı.

''Şey ımm pardon soru yedi değil mi hocam ?''

''Soru yediymiş , doğru müdürün odasına küçük hanım her ders aynı şey tükendim artık!''

''Peki''

Kendimi doğruca sınıftan atmıştım orası... Ah hadi ama gerçekten bunaltıcı ,okulda sevilen öğrencilerden olmama rağmen notlarım hep orta düzeyde olmuştur yinede sevmiyordum işte ; sabahın köründe kalkmayı,buraya gelip o yapmacık insanları görmeyi ve onca şeyin arasında günün 9 saatini saçma salak derslerle geçirmeyi kesinlikle mantık dışı buluyordum işte .

Bu şehre taşınalı daha 2 ay olmuştu, hayatımda hiçbir değişiklik yoktu ama kesinlikle buradaki basit insanları fazlasıyla iyi tanımıştım . Basit kelimesini böyle sık kullansam da her zaman gerektiği yerde gerektiği kişiler için kullanırdım gerçi birçok şeyin basit olduğunu düşünüyor da olabilirim benim yerimde kim olsa öyle düşünürdü 6 yaşıma kadar olan hiçbirşeyi hatırlayamıyordum ,çocukluğumu doğru düzgün bilmediğim den hayatta hep diğerlerinden daha ciddi başlamıştım kendimce.

'' İçeri gel Ceydacım. ''

Sadece gülümsedim, müdürümüz her ne kadar sert gözükse de çok tatlı bir kadındır.

''Anlat bakalım neden buradasın?.''

''Sabah çok uykum vardı ve uykuya dalmışım bir daha olmaz hocam''

''Bak Ceyda seni sevdiğimi biliyorsun ama son zamanlarda kendini fazlasıyla saldın, bir daha olursa duruma müdahale temek mecburiyetinde kalırım. Sakın bir daha duymayayım tamam?''

''Anlaştık bir daha olmaz ''

''Şimdi sınıfa gidebilirsin hadi bakalım''

'' Sağolun hocam''

Fazlasıyla klasik bir öğretmen öğrenci konuşmasından sonra zilin çalması fazlasıyla iyi oldu her zamanki gibi doğa yanıma geliyordu ,doğa ile biz 4 yıla yakın zamandır arkadaşız lisede beraberdik ve taşınma olasılığımız olduğunda oda benimle gelmeye karar vermişti.

''Eee ne yapıyoruz?''

''Doğa çok yorgunum benden bir şey bekleme akşam çıkarız dışarı olmaz mı?''

''Ohoo kızım sende neyse akşam kaçta? bana bak birisi ile mi buluşacacaksın ?''

''Ay Doğa boğdun beni Doğa eve gidip zıbarıcam ne birisi ya, akşam saat 8 gibi de gelirsin bize ,çıkarız dışarı tamam?''

''Aman tamam ya ,hadi canım öptüm kaçıyorum ben.''

''Görüşürüz domuz beyinli''

Gerçekten olmayan şansımın içine sıçayım ben! kim cüzdanı evde unutup onca yolu yürür ki? ah tabiki ben.

Harika sıkıntıdan adımlarımı saymaya başlamıştım bile ki ki hop bir dakika bu kim be ,ay iç ses sus da düşün bir tanıdık falan mı ,ay saçmalama Ceyda ya böyle tanıdık olsa 10 km öteden yine tanırsın sen.Fazlasıyla soğuk bakışları, pürüzsüz teni ve gizemli bir kişiliğe sahipti akılda kalmaması imkansızdı doğrusu. Ay bak bön bön bakıyor hala.

Konuşması ve bir açıklama yapması umuduyla elimi göz hizası ile ayarlayıp sağa sola salladım da yok yok olmaz bu böyle

''Hayırdır? bir şey mi var''

Kocaman bir kahkaha attı, bak işte bunu kesilikle beklmiyordum.

''Komik mi olduğunu sanıyorsun? sana diyorum''

'' Sevdim bunu.''

Ne diyordu bu ?,ah tanrım bunlarda yetmezmiş gibi yağmur başlamıştı.

''neyi?''

''Üşüyeceksin eve git''

Ve gitmişti. arkasından bağırdım ama zerre umurunda olmamıştı. Kimdi bu gerizekalı, Lanet girsin üşüyorum .

Hayatıma gireli daha 5 dakika hatta hatta hayatıma girmiş dahi sayılamazdı ve yol boyunca aklımda büyük bir ürperti ve binlerce soru oluşturmuştu ve bu hiç normal değildi. Dinlenip sakin kafa ile düşünmek en iyisi gibiydi. Kesinlikle uyumaya ihtiyacım var.

NOT:

Daha yazmaya yeni başladığım için ilk bölüm tanıtım amaçlı ve kısa oldu diğer böümler de telafi edeceğim düşüncelerinizi yorum olarak yazarsanız mutlu olurum

seviyorum sizi..