Friendzone

prologue

Yvette's POV

"Bat ka ganyan ? Palagi mo nalang akong sinasaktan Nathan." Walang ka pagod-pagod na tumutulo yung mga luha ko. Ganito nalang lage , magpapaka martyr na naman ako alang-alang sa pag-ibig ko kay Nathan Monreal.

"I'm sorry Best but believe me its not what i w-want." Tahimik lang akong nakinig sa kanya.

Pinaprocess pa ng utak ko yung sinabi nya na hindi ito yung gusto nya. But i have done everything para lang maging kami.

"Then what should i do? Thank you for hurting me because it's the best way to do?" Para na nga akong tanga, or should i say ang tanga ko na nga ang manhid ko pa.

Bat ko nga ba kase minahal ang taong to?

"It's not that best." Nakayuko nyang sagot sa akin habang kitang-kita ko yung mga luha sa mata nya na nagbabadyang tumulo.

Ano to lokohan? Tapos ako naman tong madaling maloko agad magpapaloko.

"Sawa na akong ipaglaban ka Nathan. Parang feeling ko lahat nalng ayaw sa atin or worst ayaw talaga nila ako para sayo." I said full of pain. Bat ngaba ganon ang nangyayari? Gagawa ako ng effort tapos ang resulta mas lalong lumalala yung sitwasyon.

"I'm sorry b-best" tapos ayun he hugs me. Ano to? is this really the end? Matatapos naba yung story ni author?

"It's ok, i think i'll be okey Nathan." Makakaya ko ngaba? Bat ang daming tanong sa isip ko. Kase parang kailan lang yung masasayang araw sa buhay ko e.

Bat ang miserable ko ngayon? Is this my destiny? Ang masaktan at mabigo?

It's funny but i think it's driving me crazy and worst i might end up killing myself at BOOM! Tapos na ang story nato.

"I need to leave Best maybe Michel-"

"Hindi mo na kailangang mag paalam. Bring yourself to her." Hindi ko na sya pinatapos dahil alam ko na naman kung saan at kung kanino sya pupunta.

"I am really sorry." Usal nya.

"It's okey i'm used to it." And i smiled bitterly. Why can't it be ? Why can't it be the two of us ?

Bat hanggang doon lang Nathan. Bat hindi tayo pwedi maging more than friends?

Bat hanggang FRIENDZONE LANG?