Psikopat gay....!!!!

GAY'MI !!!

Herkese selamlar ...multi medyada bu sefer ben varım  ;)

GÜÇLÜ OLMALIYIM...

Burağı üzün bir şekilde süzdüm..o ise hala şoktaydı...

"Ona iyi bak " deyip odadan hızla çıktım ...bu kader'miydi ? Boyun eğmelimiyim ? Kaderime sıçım ben !! Kolidorda hızlı adımlarla yürüyordum ...burdan hemen çıkmalıyım fikrimin değişmesinden korkuyorum ...onu bu şekilde bırakıcakmıyım yani ?? Ewet bırakacağım onun iyiliği için bırakıcağım ...korumalar koşarak arkamdan geliyorlardı onların ayak seslerini duyunca koşmaya başladım merdivenlerin 3çer 4der iniyordum bana bakan gözleri umursamamaya çalışıyordum hastanenin çıkış kapısına gelmiştim tam çıkıyordum'ki biri hızla beni tutup kendine dondurdu..

" neden koşuyorsunuz efendim " bu Cem'i  can yanında dikilmiş bana bakıyordu ...lanet işte işte yine gözlerim dolmaya başlamıştı...

"Ben yapamam " diye bildim sadece

"Neyi yapamazsınız "kafamı yere eğdim omuzlarımdan tutup beni sarsıyordu

"Ona bu kötülüğü yapamam !! Lanet olsun...neden neden bunlar hep benim başıma geliyor o benim yüzümden bu halde ...daha fazla dayanamıyorum be-" biri ani bir hareketle çenemden tutup başımı kaldırdı ....gözlerimi açmamla dudaklarımdaki baskıyı fark etmem bir oldu tatlı ama kısa bir öpüçüktü geri çekildiğinde gözlerimi açtım ...yine'mi ..bu can'dı ...Cem gözlerimi pörtlemiş cana bakıyordu

"Duymadın'mı ....gidiyoruz " kolumdan tutup beni hastaneden çıkarttı neden izin veriyorum neden kızıp bağıramıyorum resmen yüz buluyor ama neden'se öpücüğü beni garip bir şekilde rahatlatıyor ...tanrım ben napıyorum....arabayı açtım ve arka koltuğa bindin kısa süre sonra defne geldi ve yanıma oturdu ...

" çabuk arabayı çalıştır burdan ayrılmak istiyorum" arabayı bu sefer Cem kullanıyordu ...yol boyunca anlımı ön koltuktan hiç kaldırmadım..

"Iyimisin " bu ince ses defneydi elini dizeme koyup konuşmaya devam etti

"Senin sey olduğunu bilmiyordum ııı şey nasıl desem ? " hiç kımıldamadan konuştum

"Gay 'mı " dememle araba hızlı bir şekilde sola kaydı tabi bizde...

"Ü-üzgünüm efendim bilerek olmadı "arabayı hemen topladı...

"Bu cevap benim için yeterli "dedim soğuk bir şekilde az önce azdaha kaza yapıyorduk lan dikkatli sürsenize!!

1 saat sonra ...

"Geldik efendim " sonunda ...kapıyı açıp dışarıya çıktım tanrı aşkına bu küçük evi özliyeceğim hiç aklıma gelmemişti ...eve doğru yürümeye başladım defne yanıma gelip konuştu...

"Eeee patron söyle bakalım Aç'mısın sana birşeyler hazırlamamı istermisin "deyip dostça karnıma vurdu ...

"Aahhhh" dikişlerime vurmuştu ...resmen yaralı olduğumu unutmuştum ..okadar koştum.. Ani hareketler yaptım ...düştüm acımadı şimdi nefnenin hafif vurmasıyla acıyormu lan amma tersim ??

"Yaralı olduğunu unuttum üzgünüm"

"Inan bende şimdi hatırladım "

"Anlamadım"

"Yok birşey "deyip içeriye girdim ...korumalar arabayı park edip içeriye geldiler ...hepimiz bir aradaydık...nedense Can'ın benimle ilgilenmesini istiyordum bu çok garip...

"Can sen benimle gel pansuman'ımı değiştir...defne sen yemek yap acım...Cem sende benim deri çalışma çanta tarzında bir çanta var onu bul getir ..nerde hatırlamıyorum ..evimdede olabilir sanırım kasada ..." Hepsi biranda kafalarını ewet anlamında salladılar ...aman veya boşver