Her şeyin sıradan gitmemesini isteriz. Herkesin farklı hayatları var ve herkesin içinde umut var. Geleceğini değiştiren geçmişini unutturan bir şeyle karşılaşmak ister çoğumuz. En azından ben öyle istiyorum. Kafamda öyle güzel hayat biçimi var ki sırf bunu yaşayabilecek miyim diye merak ettiğim için hala burdayım. İntihar eşiğine o kadar çok geldim ki ama korktum. Çünkü hala içimde bir umut var. Her şeyin güzel devam edeceği bir hayatın olduğuna inanıyorum. Yaşadığım hayat sanki benim hayatım değilmiş gibi. Bulunmak zorunda olduğum yerlerdeyim kendi isteğimle olduğum yerler değil. Sanki bu hayat bana yazılmamış gibi. Başkasının seveceği ama benim sevemediğim hayat. Cesaretim olsa şu anda hayatımın yönünü değiştirebilirim belki hatalı olanı yaparım ama içimden gelen şeyi yaptığım için pişman olmam. Her şey istediğim gibi giderse de bencil davranıp bu hayatımda yer alan kişilerede geri dönmem. Yeni insanlarla tanışır onlardan sıkılınca da onları terkederim ama ya olaylar istemediğim gibi giderse. Cevabını bulmanın bir yolu var. Aklımdaki oyuna başlamak. Sıkıcı olan hayatı bir oyuna çevirip eğlenceli yapabileceğime inananlardanım. Ya da bir robot ol ve çevrendekilerin senle nasıl gurur duyabilir diye düşünerek yarının nasıl olacağını bilerek yaşa. Hatta tüm hayatının. Bir işte çalışmak, evine eşine bakabilen biri olmak. Gerekenler bunlar dimi herkesin düşüncesindeki doğru hayat. Sıradanlık. Hala cesaretsizim.
