SİGARA GİBİ

Bölüm 1

Küçüktüm , daha her şeyi yeni yeni yeni keşfetmeye başlıyordum. Yani masumdum. O zamanlar annem gizlice sigara içerdi. Bana hep
-baban gelince haber ver.
derdi
Bu her zaman tuhafıma gider , içten içe merak eder dururdum. Bir gün dayanamadım sordum:
-anne sen neden babamdan gizli sigara içiyorsun?
Birden ağzımı eliyle sıkıca kapattı.
-şşh, kız biri duyacak!
Verdiği ani tepki beni korkutmuş, üzmüştü. Yüzümün
Düştüğünü farketmiş olmalı ki,
Yüz hatları yumuşamıştı.
- O çok kötü bir şey ,o yüzden baba duysa bana kızar.
Verdiği cevap bana saçma ve bir o kadar da tuhaf gelmişti bunun üzerine kafamdaki soruyu sordum
- Kötü bir şeyse neden içiyorsun ki?
Sorduğum soru sonrası yüzünde sevinçten tamamen uzak bir gülüş oluştu.

-Beni birkaç saniyeliğine de olsa dertlerimden uzaklaştırıyor...

Hafızamda taptaze duran anı eskileri hatırlamamı sağlamıştı.
Bu sözü daha çok 60-70 yaşında nineler dedeler söyler genelde ama çoğunlukla ben kullanırım.

"Eskiden masumdum, eskiden güzeldi her şey, eskiden mutluydum, eskiden temizdim, eskiden..."

Her şeyi silip yepyeni bir başlangınç yapmak ister ya insan,
Yapamaz ama ; ister , çok ister ama yapamaz ya hani , o bambaşka bir duygudur.
Bu tıpkı... Tıpkı kum dolu bir havuzda kürek çekmek gibidir .
O kürek kuma batar çıkar ama bir türlü ilerleme kaydetmez ya işte tıpkı buna benzer .

Elimde ki sigarayı oturduğum betona bastırdım.
Ve cebimden bir tane daha çıkardım. Sigarayı dudaklarıma götürüp yaktım. Ardından derin bir nefes çektim içime. Bilmem kaç zamandır içiyordum , bildiğiniz tiryakisi olmuştum.
Her gün 1 tane içmezsem baş ağrısı ve sinir olarak bana geri geliyordu.
Elimdeki sigaranın da bittiğini görünce kök saldığım yerden kalktım .
Eve doğru sokak lambasının aydınlatma da yetersiz kaldığı boş sokakta ilerlemeye devam ettim .

Mevsim kışa dayanmış olduğundan dolayı olsa gerek etraf buz gibiydi. Ellerimi ceketimin ceplerine koyup şapkayı başıma geçirdim .

Biri beni görse bu halde korkup kaçardı. Yüzüm dahi tamamiyle siyahtı.gecenin karanlığıyla da birleşince ortaya korkunç bir görüntünün çıktığından eminim.

Kapının önüne gelince anahtarla uğraşmak istemediğim için zile bastım.

Zilin sesini duymayınca bozuk olduğunu hatırlayıp kapıya vurmaya başladım .
Bir kaç kere vurduktan sonra kapı açıldı ve ardından aslı kapı da göründü. Yüzünden silinmeyen gülüşüyle karşılamıştı yine beni gülüşüne elimden geldiğince karşılık vermeye çalıştım ve bu soğukta daha fazla dışarda kalmamak için hızlıca içeri girdim. Evin sıcağı yüzüme vurunca içim ısındı.
Hızlıca kendimi odaya atıp, üstümü çıkardım ve üzerime siyah taytımı ve mor kazağımı geçirdim. Karnım cidden açtı ve bir şeyler yemek istiyordum. Mutfağa gidip kendime tost malzemelirini çıkardım. Sonra Aslı'nın da aç olabileceğini düşünüp ona sorma kararı aldım.
Mutfaktan çıkıp, salona gittim.
Aslı oturmuş televizyon izliyordu.
Yanına gidip oturdum.
Kafasını bana çevirip,
Gülümsedi.
-Bu gün iş bakmaya gidecektin , gittin mi?

Derin bir nefes alıp havaya saldım.
-Gittim,gittim de tekrar elim boş döndüm.

Onun da yüzü düşmüştü. Çünkü ben bu ay da iş bulamazsam bu ay da evin kirasını ödeyemecektik ve bu sefer ev sahibinin merhamet edeceğini hiç mi hiç düşünmüyorum.
- Neyse, ben kendime bir şeyler hazırlayacaktım, sende ister misin?

-Yok sana afiyet olsun ben yedim.

Gülümseyip kafamı salladım ve koltuktan kalktım.
Mutfağa gidip karışık bir tost yaptım. Sonra bir bardak meyve suyu ile bunları yedim.
Birden kendimi çok halsiz hissettim. Ve Aslı'ya iyi geceler dileyip, kendimi yatağa attım.