I'll fight for you || Vervolg van Alexis Smith ||

Chapter 1 - I'm Back!

Chapter 1 - I'm Back!

Ik parkeerde mijn Mini Cooper voor de deur van Dan's appartement. Ik vond het wel eens tijd voor mijn rijbewijs en een auto, ik ben al 21. En dankzij de promotie kon ik ook echt een auto kopen. Ik hou echt van mijn baan, ook al moest ik vanochtend vroeg weg voor een spoedgeval, en natuurlijk was Dan niet te bereiken.

Ik steek de sleutel in het slot en loop Dan's appartement in. Oh die stank! Wanneer ruimt hij eens een keer op?

'Dan?!' schreeuwde ik door de woonkamer en gooide mijn tas tegen de tafel aan. Vanavond ga ik het hier eens goed opruimen, hoe kan hij hier leven? 'Dan, waar ben je?' er klinkt een hard geluid vanuit de slaapkamer. Ik loop naar zijn slaapkamer toe en zie wat flessen drank op de grond liggen. Ineens staat Dan voor me met zijn pistool naar me gericht. 'Jezus! Wat doe je?' niet dat ik schrok, maar het gebeurt niet vaak dat Dan zijn pistool op me richt.

'Sorry, wist ik veel dat jij hier was.' mompelt hij en laat zijn pistool zakken. 'En hij was niet eens geladen.' hij grijpt naar zijn hoofd. Ha, kater.

'Het is woensdag, waarom heb je gister gefeest? En waarom nam je je telefoon niet op?' ik blijf maar doorvragen. Sinds een week doet Dan echt raar, rommelige kamer, flessen drank en meer dan ooit een kater.

'Een paar vrienden waren hier, en mijn telefoon stond uit.' ik schud mijn hoofd en loop naar de badkamer voor een paracetamol en een glas water. Ik geef het aan Dan, hij kust mijn wang.

'Heb ik nog iets gemist vanochtend?' vraagt hij terwijl hij de paracetamol inneemt. Ik haal mijn schouders op.

'Niet veel bijzonders. Davis had wat te zeuren over de teamwork, that's all.' ik ga zitten op Dan's bed en kijk hem aan.

'Wat jammer dat ik dat gemist heb, zo spijtig.' zegt hij sarcastisch en haalt zijn hand door zijn bruine haar. 'Ik ga even douchen, misschien is dan die hoofdpijn weg.' mompelt hij weer en loopt naar de badkamer. Ik sta op en loop naar de keuken en zet een kop koffie.

Zal ik jullie even bijpraten? Goed, Dan en ik hebben nog steeds een relatie. Of en toe heb ik een missie met Dan, want Davis wilt niet wat een koppel met elkaar werkt, dus meestal werk ik samen met Hunter, iets waar Dan weer niet blij over is aangezien de broer van hem, Nathan, mijn had gekidnapt, soort van. En vanaf het begin was Dan niet echt blij met Hunters verschijning. Vorige week nog hadden ze een grote ruzie op het bureau, gelukkig is Davis er niet achter gekomen.

Na een kop koffie doe ik de afwas, het is echt een puinhoop. Na tien minuten afwassen en afdrogen kwam Dan binnen gelopen met alleen een boxer aan.

'Waarom ruim je het op?' vraagt hij verbaasd, mijn wenkbrauw gaat omhoog.

'Geen eens dank je? Dan, het is echt een rommel hier.' zeg ik serieus. Dan zucht diep.

'Maar dat hoef jij toch niet op te ruimen? Ik ruim het straks wel allemaal op.' ik kijk hem grijnzend aan, als Dan ergens een hekel aan heeft, is het wel opruimen. 'Oké, oké. Weet je, ik heb een idee.' oh nee, een idee van Dan.

'Vertel.' spoor ik hem aan. Hij loopt naar me toe en legt zijn handen op mijn heup.

'Wat dacht je van een dagje voor ons twee? Gewoon naar het centrum gaan en genieten van het mooie weer.' hij wiebelt met zijn wenkbrauwen. Ik denk na, geen slecht idee.

'Is goed, als je je wel aankleed.' Dan kijkt me beledigend aan.

'Ik dacht dat je hier van hield!' hij wijst naar zich zelf. Ik lacht en schud mijn hoofd.

'Kleed je je nou maar aan, en snel een beetje.' ik pak Dan bij zijn schouders en draai hem om naar zijn slaapkamer. 'Chop chop!' ik loop naar de woonkamer en pak mijn tas en haal mijn telefoon uit mijn tas. Ik heb een sms'je van Jake.