Bir sabah yalnızlığın keskin bıçağı boğazında.
Bir dua okunsa kulağına
Uyansan...
Delsen tüm karanlık duvarları.
Soluk soluğa kaçsan kendinden,
Yaralı ağır sessizliğini
Bıraksan... Uyansan.
Durmadan koşsan çocuk
Durmadan gözyaşların...
Özdemir.
#
...
Toprağın altında nefes almak büyük marifet,
Heleki kalbin bir başkası tarafından sıkıştırılıyorsa.
Ölüm pek güzel geliyor kulağa
Ninni gibi sanki mis kokulu bir çiçek gibi
Bu günlerde ölesim var ama yok öyle bir ihtimal...
#
Tüm karanlıkların içinde
Gökkuşağını çizmek gözünde.
Şekilsiz kalbimi cîla etmek kalbinde
Tek umudumun yok olduğunu hissettiğimde
Ellerini hissetmek ellerimde
Ve o güzel gözlerinde ölmek gibi herşey...
Özdemir.
