Chapter Eight: Move on

70 1 1
                                    

Move on,..dalawang salitang kay hirap gawin.Di mo talaga  masasabi na madali lang gawin ang mag move on.Actually,..may friend akong halos 1 taon siyang di naka pag move on sa ex-bf niya.Others say na talagang tanga daw siya,kasi di pa rin siya nakaka pag move on even if di na sila,but...me as her bestfriend,I understand her at di ako magsasawang intindihin siya.^_^

*LORRAINE POV*

Nasa canteen kami this time,..katatapos lang ng confession session dito.

Pagkatapos naman mag explain ni Thea ay lumabas agad siya sa canteen.Ako naman di ko alam ang gagawin ko,...it's either kakain pa rin ako or lalabas rin ako.Di ko alam kung tama bang ganunin ko si Thea,...I know how she feels right now.Di ko kasi mapigilan kasi nagseselos talaga ako sa kanya.

Alam kong tama na tong gagawin ko.

Tumayo na kaagad ako at nag paalam na pupunta muna ako sa cr.

Eksasktong pagkalabas ko ng canteen ay tumulo ang mga luha ko.

I really feel sorry for Thea.

Nagdire-diretso lang ako sa paglalakad ko no wonder kung saan na ako napadpad,at ng matauhan naman ako nasa garden na pala ako ng school.

I seated under a tree,...may puno kasi  dun.

Niyuko ko na lang ang ulo ko at umiyak hanggat kaya ko.

Pero kahit maubos pa ang luha ko,nangyari na ang nangyari.

"Thea,I'm really sorry for what I did!"(ako)

*End of LORRAINE POV*

*Kevin pov*

Kalalabas ko lang galing ng canteen iniwan kasi kami ng lokong si Theo.

Habang naglalakad ako papuntang room namin nakita ko ang ex ni Theo na si Lorraine,...I wonder kung san siya pupunta.Habang naglalakad siyang nakayuko ako naman tahimik ko lang siyang pinagmamasdan.Nagpunta siya sa isang puno sa garden namin,mapuntahan nga!

Ewan ko ba pero I was so very interested to her kahit nung sila pa ni Matheo.

Habang papalapit ako sa kina-uupuan niya napapansin kong umiiyak pala siya.

Hanggang ngayon kaya mahal niya parin si Theo?.....sana naman 'di na.

"Wag ka nang umiyak,pumapanget ka eh?"(ako)

Di niya siguro nakilala ang boses ko kaya inangat niya ang ulo niya sa pagkakayuko.

"Ikaw pala."(Lorraine)

"Oo,nakita kasi kita nung paglabas galing canteen.'Bat ka umiiyak?"(ako)

"Wala to."(Lorraine)

"Si Theo na naman noh?"(ako)

"Hindi."(Lorraine)

Tumingala ako sa langit na para bang humihingi ng himala.

"Matamaan nawa ng kidlat ang mga sinungaling."(ako)

"Ang sama mo naman!sige na oo na siya nang dahilan."(Lorraine)

"Hayy...akala ko di mo na sasabihin."(ako)

Then out of nowwhere nagtanong siya.

"Si Math na ba at si Dorothea?"(Lorraine)

"Ewan siguro nga sila na,kasi noong isang gabi dun natulog sa condo ni Thea si Math."(ako)

At pagkatapos nun di na siya nagsalita kaya tumingin na ko sa kanya.

She wanted to cry pero pinipigilan niya.

"Iiyak mo na yan."(ako)

Then her teardrops began to fall from her beautiful blue eyes.

Ewan ko ba pero there's something telling me to hug her and comfort her.

Mula sa pagkaka upo ko'y tumayo ako then I grab her hand and hug her tight.Umiyak siya nang umiyak,ang masama lang kasi pati polo ko ginawang hanky.

*END OF KEVIN POV*

My cassanova boyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon