Hayat niye bu kadar zor, anlamıyorum tamam güzel bir kız olmadığmı ben de biliyorum!Ama insan sevdiyi kişiden, hatta kişilerden bunu duyunca ne kadar üzülütyor kimse bilemez
"Kesinlikle yalnız ölücem"
Neyse herşeye ramen hayat devam ediyor.
Ve benim kendimi toparlama vaktim geldi ah ! Neden neden ona bu kadar yakınken bir anda bu kadar uzak oldum .
"Ahhhhh"
Ona aşık deyilim ben deyilim! O o sadece arkadaşın deyil mi
neden beni kendine aşik etmişti!
O günden sonra ona bakışım değişmişti sanki
Ve gelen mesaj sesi beni düşünclerimden uzaklaştırıp
Yaşam belirtisi vermemi saladı
Gönderen
Burak: bu gün sölediklerim için beni affet yani öyle olmadığını ikimiz de biliyoruz.
Telefonu yatağa atıp içimden ona pek masum olmayan sözler söyledikten sonra koşar adımlar ile medivenleri indim ve mutfağa gidip kalorilerime kalori katarak bütü aburcuburları gömdüm ve ağladım bolca ağladım ve bir mesaj daha geldi
Gönderen
Burak: Zeynep ! Lütfen cevap ver
"Odun seni affaetmek bu kadar kolay deyil"
Göz taşlarım sel olmuş akarken kapının açılışını duyup bağırmayı kestim kapıyı kiliteyip banyoda suyu açtım
Babam
"Zeynep banyo mu yapıyorsun kızım "dedi.
"Evet !"dedim
Gerçekten banyo yapmaya ihtiyacım vardı üstümdekileri çıkarıp banyoya girdim
...
Banyodan çıktıktan sonra biraz daha rahatlamış hissediyordum şimdi ona cevap verebilirdim ama ona nefretimi kırgınlığımı anlatırken parmaklarım ağrırdı herhalde neyse sonunda arar diye düşündüm o zaman anlatabilirdim .
Bir süre yatkta uzandım üzerimde hala bornozum vardı
Göndern
Burk:aşağıdayım eyer sen açmasa zili çalıcam .
Önce kısa çaplı bir sinir krizi geçirdim ve evin zili çaldı babam kapıyı açmıştı onlar konuşurken ben giyinmeye çalışıyordum ve kapımı açmaya çalıştı açamayınca
"Zeynep!Zeynep!" Diye bağırdı ve ben altıma bir şort geçirip üstümde atlet ile kapıyı açtım
İçeri daldı (yüssüs pislik) ben
"ÇİK DIŞARI!"desem de beni dinlemedi ve bileklerimden tutup "sakin ol" dedi
Çok mu baırıyordum kendimin farkında deyildm bileklerimi onun ellerinden kurtardıktan sonra
"Çekil!"diye bağırdım ondan nefret ediyordum ondan iğreniyordum ve o bana yaklaşmaya çalışıyordu
"Uzak dur benden " desem de beni dinlemiyor ve bileklerimi yeniden tutup sıkıyordu
Ağlamak istiyordum biraz daha üstüme gelirse ağlayabilirdim
Babam
"Ne oluyor iyimisinis"dedi
Burak
"İyiyiz"dedi
Dışlerimi sıkıyordum gerçekten kırılmamaları mucizeydi . Aslinda babamdan yardım isteyip ondan kurtulabilirdim
Babam
"İyi o zaman ben çıkıyorum burak seninle kalabileceğıni söyledi dedi "ve kapıyı kapatıp gitti.
Yüzündeki o pis gülümsemeye daha fazla dayanamayıp
"Ne yapmaya çalışıyorsun sen tek isteyim benden uzak dyrman tamam mı . UZAK DUR BENDEN!" dediğimde parmağını dudaklarıma bastırıp "şşşşşş" dedi
"Sen benim bir hiç oldüğumu
Söylerken benden nefret etığini beni hiç sevmedığni söyleken böle gülmüyordun burak!!"
Burak
"Ben seni seviyorum sen bir hiç deyilsin ve senden nefret etmiyorum Zeynep "
"Aaaa öylemi ne kadar üzüleceğımi mi test etin yoksa sen bie pisliksin anlayışsiz bir pislilk"
"Zeynep saçmalama senin üzülmeni bir pislik bile isteyemez"
"Çık evimden çık hayatımdan tamam mı istemiyorum seni anladın mı bırak beni"
Bileklerimi sıkmayı bıraktığında bileğimi çekmek istedim ama bileyimi çeker çekmez elimi tutu ve beni kendine çekti bende kendimi geri attım
"Napıyosun Burak anlamıyomusun sana çik evimden çı" daha cümlemi tamamlayamadan
"ÇIKMICAM!" dedi
"ÖZÜR DİLERİM TAMAM Mİ ÖZÜR DİLERİM !"dedi ve merdivenlerden bir ses, ayak sesleri burak arkasını döndü ve kıvanç içeri girdi o ne zaman gelmişti çok şaşkındım ve burağa bir yumruk attı.
