SIRADAN

Genç adam esen rüzgarın, siyah saçlarını dalgalandırmasına ve kahverengi gözlerinin içine akın etmesine aldırmadan, pencereden onları izlemeye devam ediyordu.

Karşısındaki tamı tamına "mutlu aile tablosu" sıfatına uyan bir manzaraydı. Ortada, ailesinin ona hazırlamış olduğu doğum günü sürprizinin sevincini etrafa gülücükler saçarak gösteren bir genç kız, yanda siyah saçlarına artık aklar düşmüş, kızına sevgiyle bakan bir baba ve onun karşısında ise hazırladığı sürprizin tıkırında işlemesinin tatminliğiyle, kızına sıcak bir tebessümle bakan anne.

Genç adam büyük bir tiksinti ve nefretle gözlerini gezdirdi, teker teker hepsinin üzerinde. Ardından gözleri genç kızın üzerinde durdu.

Uzun sürmüştü onu bulması. Bulduğunda henüz 17 yaşındaydı ve onun hakkında babasının kim olduğu ve babasının bir kopyası olduğu dışında hiç bir şey bilmiyordu. Ama şimdi... Onun hakkında en sevdiği rengi, gittiği okulu, neyi sevip neyi sevmediği dahil her şeyi biliyordu.

Artık durmayacaktı. Onun 18 yaşına girmiş olmasıyla her şey başlamıştı. Merak ediyordu. Acaba gerçekleri öğrendiğinde de böyle gülebilecek miydi? Sevgiyle baktığı anne ve babasına böyle bakabilecek miydi?

Genç adamın nefretle düz bir çizgi halini almış dudakları, hafifçe yukarı doğru kıvrıldı. Ama gözleri hala içindeki nefret ve öfkeyle, simsiyahtı.

Ona o kadar odaklanarak bakmış olsa gerek ki, genç kız üzerindeki bu yoğun bakışların farkına vararak kafasını, pencereye, genç adamın olduğu tarafa çevirdi. Ama gördüğü tek şey karanlık bir silüetten başka bir şey değildi. Kısa bir süre sonra o da kayboldu. Öyle ki yanıldığını düşündü ve ona sevgiyle bakan anne babasına çevirdi tekrardan bakışlarını.

Genç adam ise ceketinin fermuarını iyice yukarı çekerek, adeta yeri delercesine bildiği istikamete doğru yürümeye başladı.

Bir yandanda içinden planlar yapmaya başlamıştı. O iki bunağın sakladığı sır ortaya çıkacaktı ve o istediğini alacaktı. Her ne pahasına olursa olsun, onların yaptığı gibi gözünü kırpmadan yapacaktı bunu hem de.