BİR ÜNİVERSİTELİ HİKÂYESİ

-2-

İki gün sonra tekrar karşılaştık...

O da benim gibi öğrenciydi.
Cep harçlığı için her gün iki saat
kütüphanede çalışıyordu.
İşi, rafların düzenli kalmasını
sağlamaktı.

Masalardan toplandığı kitapları
arabaya doldurmuş, kitaplıkların
arasında dolaşıyordu. Yanımdan
geçerken arabanın üstünden bir kitap
aldım. Kapağına bakıp hemen yerine bıraktım. Tepkisizdi, yine yüzüme bakmamıştı. Onun benimle ilgilenmesini istiyordum. Bunu neden
istediğimi bilmiyorum. Sıradan biri
gibi görünüyordu. Muhtemelen kızlarla pek alışverişi olmamıştı.

Bakışları derindi ama sadece raflara ve kitaplara odaklanmıştı.