Steph's POV
"H-hindi ko pa alam kung ano ang maisasagot ko sa'yo, Treck." patuloy na lumalabas ang mga luha ko. He wiped my tears using his thumb and smiled at me.
"You fell for me na wala pa akong ginagawa para sa'yo. Now, I'll make you fall for me again dahil gagawin ko na ang lahat para makuha ka lang." sabi nito at ikinulong ako sa bisig niya.
"Wag ka ng umiyak. Andito na ako oh! Nasaan na ang lunch na ginawa mo? Kain tayo!" aya nito ang smiled at me.
"Ay! Bili na lang tayo ng bago. I don't want you to eat something that isn't meant to be yours." sabi ko. He just nodded as a response. Nagpahila na lang ako sa kanya papunta sa cafeteria at ng makakita ako ng basurahan sa daanan ay akmang itatapon ko na sana ang pagkaing iniluto ko para kay Blake ng may pumigil sa akin.
"Steph, huwag." pigil ng lalaki sa akin. I looked at him just to know who it is. It's Blake.
"Bakit naman? Wala namang kakain nito." sabi ko. Itatapon ko na sana ng bigla niya itong agawin.
"Ako, nandito pa ako. Kakainin ko iyan ng kasama ka." malungkot na sabi nito.
"Eat that by yourself. Kakain kami ni Steph ng mag-kasama." sabi ni Treck habang pumuluopot ang kamay nito sa bewang ko. I can see Blake's fists formed into a ball na tila handang suntukin si Treck.
"Steph, I'm sorry. Pero please meet me mamaya sa garden. Maghihintay ako." sabi nito at tumalikod na sa amin. I heard Treck na napa-Tss at mas lalong hinigpitan ang kapit nito sa akin.
"I don't want you to go and meet him later. Baka kung ano ang gawin niya sa'yo." nag-aalalang sabi nito.
"Kakausapin ko lang siya mamaya." sabi ko. Nakita kong napa-simangot ito at umiling.
"No." sabi nito.
"Sandali lang naman." pagpupumilit ko. He looked at nowhere tila nag-iisip.
"Sasamahan na lang kita para safe." sabi nito and smiled. Napangiti na lang ako. I can't believe he could be like this. Ganito pala ang feeling na pinangarap ko noon.
--
"Aaahh." sabi nito habang itinataas ang kutsarang may laman na pagkain na pilit isinusubo sa akin.
Napatingin lang ako sa paligid ko. Some were busy eating their own lunch habang yung iba masasama ang tingin sa akin habang pilit akong sinusubuan ni Treck.
"Nangangalay na ang mga kamay ko, Babe." sabi nito na agad kong ikinamula. Sinubo ko naman ito and I saw him smiled triumphantly.
"Masunurin ang baby ko!" sabi nito at mabilis akong binigyan ng halik sa pisngi. I felt my heart beats fast. Yung tila magkakaroon ako ng heart attack.
