Liseye başlamadan önceki yaz tatilinde olmuştu her şey. İlk sevgilimi yapmıştım. Aslında sevmiyordum onu büyük ihtimal o da biliyordu ama sırf beni sevdiği için sesini çıkarmadı belki de. Zaten bende sırf onun için çıkmıştım. Beni sevdi diye. Kıyamamıştım.İlk o elimi tutmuştu. Ben onun ilk i olmamıştım ama o benim ilkim olmuştu.
Bi gün ben yakın kız arkadaşlarımla buluşmuştum. Zaten 4 kızdık ve 3 ümüzünde sevgilisi arkadaştı. Bizde hep beraber sevgililerimizle buluşalım dedik. Onların bi mekanı vardı. Böyle çalıların arasında. Orda sigara içer, orada buluşup, konuşurlardı 3 arkadaş. Onların yanına gittigimizde mutlu olmuşlardı. Bize de sigara teklif ettiler ve kabul ettik. Ben içmeyi bilmiyordum. Masumdum o zamanlar. Masum ve utangaç...
Buluştuğumuz gün yağmur çok yağdı. Bardaktan boşalırcasına yağıyordu. Ve biz sırılsıklam olmuştuk. O zaman elimi tutmuştu benim. Gözlerimin içine bakmıştı bense zorla olsa gülümsedim ama bakamadım. Şuan öylesine çıktığımı biliyordum. Hemen ayrılacağımıda...
Aradan çok geçmeden ayrıldım zaten sonra benden özür diledi sebepsizce. Sırf ben affediyim yine sevgili olalım diye. Bende affedip tekrar terk ettim onu. Duygularını umursamadım hiç.
Sizce devam etmeli miyim??
