ipopost tapos hindi ipapabasa hala okay
HEY PEOPLE hahahahaha tapos na october naganniversary na ang walang titibag mageexam na speech choir season na at lahat apat na parts pa din tong wala nang titibag hahahahahahaha hahaha hahaha ha ha haha ha ha. okay. pere keshe esh mech esh ey went t wreyt fer ye geysh ey'v been wreyting ether things keshe ah? dejoke hahahahaha pero ewan ko feeling ko nakakatamad magsulat para sa ewan ko hahahaha ewan ko basta MAGSUSULAT LANG AKO NANG KUNG ANO OKAY NA YON hahahahahaha dejoke wala lang huhugot lang ako saglit umuulan kasi dejoke hahahaha
Alam kong masaya kayo ngayon pero kasi ewan ko ulit hala anodaw hahahahaha de pag malungkot ka kasi kailangan mong ilabas lahat. Hindi pwedeng panatilihin mo na lang na nakatira diyan sa dibdib mo lahat ng sakit kasi kapag nakatago lang lahat ng mga sugat mo, hindi sila maghihilom. Habang buhay lang silang magdurugo hangga't hindi mo sila ginagamot. Kailangan mong ilabas lahat. Kailangan mong iiyak lahat. Kailangan mong umiyak. Wala namang masama sa pag-iyak minsan diba? Hindi mo malalaman kung paanong maging masayang tunay kung hindi mo alam kung paano masaktan at magdusa at maging malungkot at maghinagpis at mawalan at umiyak kasi ang sakit na. Ang sakit sakit na pala. Kailangan mong umiyak. Para pagkatapos gumaan kahit papaano yung loob mo. Para pagkatapos masasabi mong hindi na gaanong masakit. Oo, masakit pa din. Pero hindi na ganun kasakit. Hindi na kasingsakit tulad nung kanina. Hindi ka na pinapatay. AY NAKO hahahahahaha drama pu3. DAPAT NGA DI NIYO BABASAHIN TO EH. Mga di marunong makinig ng instructions. PWE. Kaya di natin makuha yung intonation sa speech choir eh. dejoke hahahahaha
Pero well basta. Iexpress mo kahit papaano yang mga echos mo sa buhay. Ikwento mo or isigaw mo tas dapat mageecho para cinematic bahala ka sa buhay mo. Kasi baka balang araw, masanay ka na lang sa sakit.
BINABASA MO ANG
#WalangTumibag
Документальная прозаa record of a period in the life of little bit broken 14-turning-15-year-olds and 15-turning-16-year-olds from the eyes of a kinda writer, kinda not 15-year-old because though we were broken, we were happy