Chapter 5

16 1 1
                                    

It's been seconds... no wait minutes. And here I am staring at this guy in front of me, still in shock. I can't believe my eyes. After two years, he's finally back. I force the tears back. No. I can't breakdown in front of him.

I can't shed tears in front of my ex. Baka isipin niya di pa ako nakakamove on sakanya no. Di pwede! Kaya moyan Athena!

Inhale...exhale...

"So, after two years... huh?" sabi ko. Ang hirap naman neto, medyo awkward eh.

"Yeah..." for a moment I saw... sadness in his eyes.

"So...." I need to break the ice. Diko kering maging awkward forever no. "Welcome back bestfriend! :)" kahit naman naBH ako sa taong to bestfriend ko padin yan no :)

Nagsmile naman siya. "Haha. Oo nga no :)"

I can't help it. I rush towards him and hug him. "Di naman siguro masamang ihug ang bestfriend ko diba?"

He hugs me back. I missed this. "Ano kaba, pwedeng pwede moko ihug kahit anong oras mo gustuhin."  kahit na diko nakikita mukha niya alam kong nakasmirk siya. Sus eto pa! mayabang talaga to -_________-

"Sus yabang mo talaga!" umalis ako sa pagkakayakap ko sakanya tsaka sya pinagpapapalo.

"Aray! Aray! Masakit!"

Nakakamiss pagpapaluin to XD

"Ikaw kasi eh ang  yabang! HAHAHAHA"

"Kunware kapa! Miss molang niyan ako eh." hoooo! Ang hangin talaga neto!

"Kapal mo forever :(" kainis to ah! pero "oo namiss kita..." bulong ko.

"Ha? Ano yun? May sinabe ka?"

"Oo sabi ko kapal mo forever~!"

"Hindi, may sinabi kapa."

I fake a laugh. grabe naman tong pandinig neto! "sabi ko, bute bumalik kapa? este bumalik kana?"

Nagsmile siya. Alam niyo yung makalaglag panty? Eto yun eh! "syempre namiss kita eh."

*tugs tugs tugs tugs*

Simpleng mga salita, pero nagawang patibukin ang puso ko ng mabilis. Ugh stop this Lance. I might fall for you again :(

Ano ba Athena maghulos dili ka! Di pwede yan!

Binigyan ko siya ng aking infamous glare. "Gusto mo ulit mapalo? +_________________~" Kasi naman eh! Pinapakilig niya ako! Alam naman niyang... sigh nevermind.

Tumawa lang siya at tumingin sa mga ulap. Nakaupo kasi kami ngayon sa may grassfied. "Pero alam mo pagod nadin kasi ako eh..."

"Huh? Bat mo naman nasabi?" humiga ako sa may grass at tumingin din sa ulap. Ang ganda pagmasdan. Parang ang peaceful... Atsaka mukhang mga cotton candy!! Yum!!

"Being the only child sucks you know. All pressure on me. Kaya nga pinadala ako sa ibang bansa diba? Para daw mapag-aralan ko lahat na may kinalaman sa business. You know... I'm the next in line for our business right?"

"Yeah..." yan nalang nasabi ko. Kasi naman! Parang hirap na siya... kaya yan tuloy feel ko nararamdaman kodn hirap niya.

"Nakakainis alam mo yun? My parents decide on their own. Di man nila iniintindi nararamdaman ko. Kaya nung bigla nilang sinabi na papadala nila ako sa States two years ago nasaktan ako ng sobra sobra. Kasi alam kong mapapalayo ako sa babaeng importante sakin..."

Nalungkot ao dun sa huling linya. Ansakit padin pala. Akala ko nakamove on nako pero dipa pala... Nagflashback nanaman yung memories nung gabing yun. Nung gabing first time kong masaktan ng sobra-sobra. Nararamdaman ko na lalabas na any moment mga luha ko pero pinigilan ko. mamaya na... nagblink ako ng paulit-uit para mapigilan sila.

Dinako sumagot sakanya kasi naman feel ko pag nagsalita ako maiiyak nalang ako.

"Athena .. I... I want y-" naputol sinasabi niya ng biglang magring phone ko. Woooh! Thank you sino kaman tumawatag ngayon. You saved me from this misery lol.

Pagkatingin ko sa screen si Trixie pala.

"Excuse me" sabi ko kay Lance at inanswer yung call.

"Ohmygod bestie! Ayus kalang? Okay kalang? Buhay kapa? Dikaba nila sinaktan?!"

Napalayo naman ako sa phone. Leshe naman. Ang ingay eh! Masama pakiramdam ko -_____-

"Pwede ba Trix? Hinaan mo muna boses mo. Ayus lang ako dont worry." sabi ko ng malamya.

"Ayus kalang? Bestie anong nangyari?" mukhang nag-aalala na siya. Kilala ako ng babaeng to eh. Alam niya pag di ako okay.

"Wala... bat ka napatawag?" tanong ko.

"Ah wala, kasi naman eh lunch break na. Nag-alala ako akala ko ano ng ginawa syao ng mga bullies."

"Ayus lang ako. Kita nalang tayong canteen okay bye." naghung up nako.

"Sino yun?"

"Ay kabayong palaka!" napahawak ako sa dibdib ko.

"kabayong palaka? Wala namang ganun ah -____-"

Oo nga pala kasama ko pa pala to. Nakalimutan ko ah.

"Err I need to go. Nice seeing you again bye Lance." tumayo nako saka naglakad papalayo.

pero bago pa ako makalayo...

"nice seeing you again Ten. I missed you..."

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jun 05, 2013 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

My Amnesia GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon