Düş Kırıklıkları

Belki Geçer...

Hangisinden bahsedeyim ki şimdi ? İnsana koyuyor o kadar seviyorumdan sonra arkana bakmadan çekip gidişin... Canım o kadar yanıyor ki bu aralar... Eskisi gibi değil tabi... Mesela sokağın ortasında oturup ağlamıyorum... Yanlızken ağlıyorum artık... İçime atıyorum senden gelen en büyük acıları. Canım yanıyor, canımı çok yakıyorsun. Seni görünce yanına gelememek , bana ait olduğunu bilememek canımı acıtıyor. Canımın içinde candın sen . Ama gittin beni böyle hiçbir şeyden habersiz orta yolda bırakıp gittin.. Ben şimdi kimseye güvenemiyorum.. Sana güvendim ya güvenimi boşa çıkardın da. Kimselere güvenemiyorum artık. Herkese adam demiyorum artık . Hala seni seviyorum ben. Ama ben ne gemiler yaktım senin lafını mı yapacağım? Unutmam, belki unuturum bilmiyorum . Aşkın geçsede nefretim dinmeyecek hiçbir zaman. Nefretin patlamaya hazırlanmış bir yanar dağ gibi içimde hazır bekleyecek. Ama alıştım gibi hayatımdan gidişine. Gel desem gelmezsin. Gelsen istermiyim artık seni onuda bilmiyorum. Geceleri uyuyamıyorum artık , aklıma geliyorsun beni ağlatıyorsun . Canın yansın başka isteğim yok Allah'tan. Allah görüyor. Ağlatırsan ağlarmışsın ...