For Lesbian's Only (Lesbian Sex Story)

TRAPPED (Part 1)

"Please! Talk to me!"
I blurted out.
Habang hinahabol siya sa Hallway ng School.

"No! Stop following me! Y...ou..'re disgusting!"
she shout.

"I know! I know that! I know y..ou *sobs* c...an't lo...ve so..me..one *sobs* li...ke m...e! Y..ou can't *sobs* l...o..ve me *sobs* co..z i'm a Les..bian! And i hate my life because of that f*cking reason!"
I hissed while my tears are flowing down my face.

Nakakaiyak.
Hindi dahil tinatakbuhan o nilalayuan niya ako ngayon.
Naiiyak ako dahil,
kahit alam kong hindi pwede o kahit alam kong ganito ang kahahantungan ng lahat,
pinilit ko pa ring sabihin sa kanya ang nararamdaman ko nang hindi iniisip na maaring habang-buhay na siyang mawala sa akin.

"Hindi pwede! Hindi kita pwedeng mahalin!"
sa pagkakataong ito, tumigil na siya sa pagtakbo.
Humarap siya sa kinaroroonan ko.
At dalawang matang galit na galit ang nakatingin sa akin.

"I'm not saying na mahalin mo rin ako Sarah. Please! Pagbigyan mo lang akong iparamdam sa'yo na mahal kita."
pagmamakaawa ko sa kanya.

Papalapit ako sa kanya while i'm reaching out my arms to hold her.
Sobrang sakit.
Parang paulit-ulit akong sinasaksak sa dibdib.
Hindi ko alam pero, parang namatay na rin ako ng mga sandaling 'yon.

"Stop!" utos niya.

"No! Sarah! Please?" :'(
habang lumalapit pa rin ako sa kanya.

"I said, stop this Sh*t Yen!"
Bulyaw niya sa akin pero wala akong planong tumigil sa paglapit sa kanya.

"Hindi. Hindi ako titigil Sarah. Mahal kita at wala akong balak na itigil ang nararamdaman ko."
madiin pahayag ko.

Tumakbo uli siya at pumasok sa isang bakanteng silid.
Wala ng tao sa School.
Naiwan kaming dalawa dito dahil kami ang naka-assign na gumawa ng mga decoration.

Sinundan ko siya at nakitang nakatayo lang siya sa tapat ng pinto.

"Bakit? Paano? Bakit mo 'ko minahal?"
tanong niya na kasalukuyang nakatalikod pa rin sa akin.
Pero, alam niyang nasa likuran niya lang ako.
Mahinahon na siya.

"Hindi ko alam! Basta, paggising ko isang umaga, mahal na kita! Mahal na mahal na kita!"
sigaw ko sa kanya.

"Yen naman ih.. Bakit ako pa?*Huhuhu* Alam mo namang mas Straight pa ako *sobs* sa lapis diba?"
umiiyak na rin siya.

"Alam ko Sarah. *sobs* Hindi ko alam. *sobs* Hindi ko din alam. *Huhuhu* I'm sorry."
lumapit ako sa kanya at niyakap siya.

Hindi naman siya nagrebelde sa ginawa kong pagyakap sa kanya.
Bagkus ay gumanti din siya.
Sana.
Sana talaga.
Ganito na lang kami.
Sana, tumigil na ang oras at maiwan kaming magka-yakap na lang. :'( Ngunit hindi yun maaring mangyari.
Dahil unti-unti na niyang inihihiwalay ang kanyang sarili sa akin.

"Wag ka nang umiyak. Sorry kung nasigawan kita. Nagulat lang ako dahil, napakadaming nangyari ngayong Maghapon."
paghingi niya ng paumanhin habang pinapahid ng kanyang mga daliri ang luha sa aking pisngi.

"Hindi ko inakalang ipagtatapat ko ito sayo."
paliwanag ko.

"Hindi ko rin naman alam na magtatapat ka sa akin ng ganito." pahayag niya.

"Ayaw kong mawala ka."
yun lang ang naging sagot ko.

Tinitigan niya ako.
Nakakalungkot dahil nakikita kong may mga luhang namumuo sa mata niya at alam kong ako ang dahilan ng mga 'yon.
Ngumiti ako ng mapait. Kasabay no'n ang pagpatak ng luha ko.
Hindi ko maipaliwanag ang naramdaman ko ng mga sandaling iyon.
Parang uminit ang aking paligid.
Hindi ko maintindihan.

Basta, nagulat na lang ako ng biglang naglapat ang aming mga labi.
Ang lambot at init ng mga labi niya.
Hindi na malinaw sa utak ko kung sino ba ang unang nag-alis ng pagitan naming dalawa.
Sa hindi maipaliwanag na dahilan,
eto at inaangkin ko na ang malalambot niyang labi.

"Ahmmm.."
ungol niya sa pagitan ng aming halikan.

"Hmmmm.. Sa..rah.. Ba..kit.. mo i..to gina..ga..wa? Ahhhh.."
pahayag ko habang pinagsasaluhan namin ang pagkakataong ito.

"Ahhh.. Hi...ndi.. ko a..lam.."
yun lang ang tanging naging sagot niya.

Itinulak niya ako sa likod ng pinto ng silid na iyon.
At marahas ngunit buo ng lambing niyang inaangkin ang labi ko.
Hindi ko alam kung bakit sabik na sabik siya habang hinahalikan niya ako.
Ang sarap.
Napakasarap ng nangyayari sa amin ngayon.
Isa ito sa mga pangarap ko pero, hindi ako papayag na pagsisihan niya kung may mangyari man sa amin ngayon.

Kaya, dahan-dahan ko siyang itinulak at hingal na hingal kaming dalawa.
Huminga muna ako ng malalim bago magsalitang muli. Pakiramdam ko kasi'y tatlong minuto akong hindi huminga.

"Sarah.. If you're doing this just to stop the pain (sabay turo sa dibdib ko) in this part, I'm sorry. Pero hindi ko hahayaan na mapilitan ka lang na gawin 'to para lang wag akong umiyak o masaktan. I can accept the fact na ayaw mo talaga sa akin. But, I can't take this kung isasakripisyo mo ang sarili mo sa akin. Lagi mong tatandaan na mahal kita at kaya ko yung ipadama sa'yo hindi sa pamamagitan ng ganito. Masaktan na ako, wag ka lang magsakripisyo."
then, umalis na ako.

Naiiyak na naman ako.
Alam kong ang tanga-tanga ko dahil iniwan ko siya kahit alam ko naman sa sarili ko,
Na gustong-gusto ko talagang mangyari sa amin yung ginagawa namin kanina.

Pero, hindi ko siya ite-take advantage.
Dahil alam kong, litong-lito lang siya sa mga nangyari kaya niya nagawang halikan ako. :')

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-
A/N: Hi! Please vote, comment or share this story po! Sana mapansin niyo po ito. SPG talaga siya pero, mas ok na may konting istorya. Diba? Nakakasawa naman kung puro, "aaaaahhhhh.." o kaya, "Oooowwww.." ang mababasa natin diba? :) Lols! Enjoy! :3