SECOND CHANCE

CHAPTER 2

Tatlong linggo na din simula nang pumasok ako, at kapag sinipag pa akong pumasok baka matapos ko na ang isang sem. Good for me.

Maraming ngyari sa tatlong linggo, madami na akong nakilala, naging kaibigan. Yung unang tatlo lang kame. Ngyon? Anim na, at nandito sila sa bahay, ng gugulo.

"Anu ba kasing trip niyo.?" Sabi ko sa kanila ng makapasok sila kanina sa bahay, tumatanggap naman ako ng bwusita, i mean bisita."Ba't nandito kayo.?" dagdag ko pa. That's the reason kung bakit ayaw kong sabihin ang address ko, ang daming ng pumupunta sa bahay. Hindi naman sa ayaw ko, pero hindi ako sanay na madaming tao sa bahay.

"Malay ko sakanila." Kibit balikat na sabi ni Ron, nag iisang lalaki samin. Siya yung lalaking nasa likod ko nung firstday. At sorry hindi po siya bakla. Lalaki ho talaga.

"Tss.." sagot ko nalang, sabay pasok sa kusina para kumuwa ng pagkain nila.

"Damihan mu ha." Sigaw ni bambie, at Oo pangalan palang alam muna. Si dale talaga pangalan niya. At hindi ko malaman san ng galing ang bambie?

"Hindi Factory ng pagkain bahay namen. Dale." saad ko.

"Hahaha. Dale pala oh."

"Ewww ka.." diring diring sabi niya."It's bambie girl. Anu ba." Dugtong niya habang nakasimangot.

"Tumahimik ka nlng daw kasi. Kung ayaw mung matawag ng Dale." Natatawang sabi ni Mae kay Bambie.

"I shut up na, just call me bambie  not dale. Nakakadiri."

"Pangalan mu parin ang Dale. Dale. Wala kang magagawa." Sabi ko bago tuluyang pumunta sa kusina.

Habang naghahanda ako, pumasok sa kusina si nanay linda.

"Kahit ganyan ka, alam kong masaya ka." Sabi niya sakin. At siya na ng handa ng pagkain namin.

Napangiti ako bigla. Sabay tingin sa sala kung saan nandun sila. "Masayang masaya." Sabi ko kay nanay linda.

"Ngyon nalang kita ulit nakitang ngumiti ng ganyan. At nagpapasalamat ako saknila at binalik nila ang alaga ko."

Nawala bigla ang mga ngiti sa mga labi ko. Ng sabihin ni nanay linda ang mga salitang yun, kilan nga ba akong ulit ngumiti ng ganto?

"I love you." bulong niya sakin.

Napalingon ako sa katabi ko at ngumiti sakanya. "I love you too." Sagot ko sakanya habang nakangiti.

"Mahal na mahal na mahal na mahal na mahal kita.Gue" sabay halik niya sa noo ko.

Mas lalo ako napangiti sa ginawa niya. Niyakap ko nlang siya ng mahigpit. Napaka swerte ko talaga sakanya. Napakaswerte ko na minahal ako ng lalaki to,

"Mahal din kita.Pie."

"Kate.." Nabalik ako realidad ng may tuwag sakin.

"Ha?" Gulat kong tanong, at tumingin sa tumawag sakin. Si Julia pala.

"Kanina ka pa namin tinatawag, hindi mu naman pala kami naririnig." Iling iling niyang sabi saken. "San ba kasi lumipad yang utak mo.?" Dugtong niya.

"Ah! Wala to.Tara na." Aya ko sakanya papuntang sa sala.

Naalala ko na naman yun. Yung araw na masaya pa kami. Kaming dalawa, yung mga panahon na may kami pa. Akala ko hindi masakit, Masakit parin pala talaga.

"Kate?"

"Ha? Bakit?"

"Okay ka lang ba? Aalis na kaya kame, baka naiistorbo ka nmin.?" Saad ni Mae