† Psychiatryk †

Coś o mnie ...†⊥†

Hej jestem Jasmin.  Tak wiem pewnie pomyślicie sobie że jestem jakaś psychiczna.  Bo jestem w psychiatryku. Otóż nie...
Moi rodzice zmarli.  Więc zamieszkałam w Babcią.  Tak pewnie myślicie o to super że z Babcią.  NIE!  Tak nie było...
Tak wtedy miałam 12 lat. Wtedy zaczęło się moje piekło.  Myślałam po Co żyć?  Nie mam już dla kogo.  Zaczęłam się buntować. Uciekać z domu,bujki,alkochol,cięcie się. Nie dawałam już rady. Zawsze jak uciekałam z domu za każdym razem Babcia mnie  znajdywała.  Brała mnie za bluzkę i ciągnęła do domu.  Kiedy do niego wchodziliśmy biła mnie...  Wyzywała gnębiła.  I zamykała mnie nawet na 2-3 dni w piwnicy bez światła bez jedzenia bez picia.  Nikt o tym nie wiedział.  Bo oczywiście przy Pani z ośrodka pomocy społecznej.  Udawała że ona to taka troskliwa Babcia. Czasami chciałam Tej Pani powiedzieć Co ona mi robi.  Ale napewno by puściła to płazem.  Nie wiedziałam Co mam robić do kogo się zwrócić.  Miałam tylką ją.  Tak tą wiedżmę.  Zawsze kiedy mnie zamykała to pislła usprawidliwienia do szkoły że ja niby "chora,, . Nie mogłam nic zrobić zupełnie nic! 
Miałam dość.  Nie mogłam dłużej tego wytrzymać .  !
Zaczęłam się ciąć.  Myślałam że to jedyne rozwiązanie jakie mi zostało...
Któregoś dnia kiedy rano wstałam.  Babcia była dla mnie wyjątkowo miła i opiekuńcza.  Powiedziała że po śniadaniu jedziemy na zakupy.  Oczywiście nie wiedziałam że będzie to początek mojego koszmaru...
Zjadłam śniadanie.  I wsiadłam z Babcią do auta . Jechaliśmy z dobre dwie godziny . Kiedy zapytałam się Co tak długo  powiedziała że musimy podjechać na chwilę do jej znajomego .
Kiedy dojechałiśmy..  Ujrzałam obleśny stary budynek ogrodzony dużą ilością krat. Zapytałam się Babci Co to jest odpowiedziała. "Chodż wejdziemy to zobaczysz,, 
Kiedy weszłam ujrzałam czarną dziurę.  I uderzenie w głowę..

Ps. Przepraszam że nie dodaje Odmienność Kate i Please Speak to me.. Ale nie mam wogóle pomysłu: (