ÝALNIZLIK ŚENFONİSİ ...

'Bnm herşeyim snsin'

Gülüşüne aşıktım yanyana gülüyorduk.Bana dedi pamuk şeker severmisin.Sadece gülümsedim ve başımı salladim.Herşey okadar güzeldiki rüyadaymış gibi hissettim kendimi.Küçük bir yavrunun ürpermesi gibiydi herşey.Almıştı.Ne kadar çok severdim biliyordu demekki.Elime dokundu.Gülümsedim.Sadece küçük bir dokunuşa içim kıvılcımlarla dolmuştu.Bnm herseyim snsin dedi bana hic birakmiycakmis gibi bnde bnmde herseyim snsin dedim. Gulumsedik birbirimize.Sonra dediki evlenicez anladin mi ? Biz çok mutlu olucazz.Herkes şimdiki gibi kiskanicak bizi.Bn ise evlenirsek guzel bir evde yasayalim demekle yetindim.Çünkü baska birsey diyemezdim.Aslinda utangacligim tutmustu gene susmayi tercih ettim .Her bakışında o ahenkli müzik notasıyla dans eden balerinler en güzel ritmini tuttururlardi.Sanki lavlarini bosaltan dağ gibiydim.Yana yana seviyordum onu.Lakin bu karşılıklımıydı ögrenemedim bni sevdigini soylemesine inanamiyordum belkide.
-Aşkı en güzel yaşatan oydu belkide.Serra diyişine hastaydim.Mavi gözlerine sarı saçlarına ölüyordum.Oda bnm boyalı saçlarımı çok seviyordu.Gözlerim elaydı.Onukiler kadar güzel olmasada beğenilirdi.Ben herzaman dikkat çeken bir kız olmusumdur.Bunu nasil beceriyordum bilemesemde.Hoşuma gitmiyor değildi.Fazlasıyla hoşuma gidiyordu bu özelligim.Kisisel olarak çok ayrı ve farklıydim.Kendi icimde gizem arardim.Kendi kendimi sorgular.Cevaplarim herzaman değişirdi.Bunu en iyi bilen olduğu halde yinede bni seviyordu bu çocuk.Bu efkarli ve atarli hallerim ona sökmüyordu resmen yaninda kuzu oluyordum .TRİPSİZ,atarsiz masum,bir melek oluveriyordum.Bu halime hastaydi heraldeee.Amaa bnm her halim olayli her halim degisiktii.Bn ilk tanistigimiz gunu hatirliyorum veee. İlginç gulmeyin ama bn onun sinifini bile ogrenememistim utangac bir kiz degildim oysaki butun utangacliklar onaydi .Oda bunlar bana sökmez yavrum dedi.Demez olaydı o gun bu gundur hâlâ utaniyorum ahahhah.Bunlari yazmamin sebebi ilerde lazim olucak.Bakip yaa mutlulugumuzu hatirliycaz yada ayriligimizi.Onu bilemesemdee sakliycagima dair soz vermistim kendi kendime.Bir polari vardi bndee hasta oldumm.Çok seviyodumm bee.Ne gunlerr dedim biran icimden.Kimsenin duymasini istemedim tek olmama rağmen duymasalardi.Ona hala ilk gunku gibi asik oldugumu bilmeleri bni çok uzerdi.Çunku ne olursa olsun sevmeyi birakamadigim gercegi vardi ortadaa! Uzun ve en guzel romandi bizimkisi.Pattt! Artik dayanamiyordum.Hızlıca kapattim defterimin kapağını.Evettt evettt evett!!! Hala sakliyordum.Evet atamiyordum,yakmayi bile denedim yapamadim.Okuduğum defterin icindeki resimler dur diyordu.Haykiriyordu resmen.Bnmle konusuyorlardi tmm pskolojim bozulmus gibi bakabilirsjniz ama bn ciddiyim o resimler bana eski anilarin hatirasina yapma diyorlar uzun zaman olmustu acmayali, çok uzun zaman.Bayaa bir aciyordu cnm.Bu son zamanlar yasadiklarima hicbir anlam verememem bni delirtiyordu.Bn napicaktim boylee.Kime anlatsam anlarki derdimi.Özlemistim yine basbayağı mavi gözlü aşık olduğum çocuğu:( en acisi bu.Uyku hapi aldim.Uyudum baska acimi dindircek birsey yoktu,kisa surede olsada hayattan kopma yolumdu.Gidip geliyordum sankii...

Okumanizi çok istiyorum lütfenn.. Okuyanlara tesekkur ederim