Boys Divisional School of Manners (Nederlandse vertaling)

Hoofdstuk 3

Louis keek naar Niall en zijn Dom voordat hij naar hen zwaaide en ze wenkte hierheen te komen. De Dom knikte en legde zijn hand op Niall onderrug terwijl ze langzaam naar ons toe liepen.

"Gaat alles goed, Liam?" Vraagt Louis. Dus zijn naam is Liam. Het past bij hem. Ik had terwijl ze naar ons aan het lopen waren, van het moment gebruik gemaakt en het een beetje bestudeerd. Hij heeft kort haar, dat iets langer aan de voorkant is. Het staat in een kuif omhoog en hij heeft een jeans en een simpel wit shirt aan. Vrij casual.

"Ja, gewoon een beetje opgeschud." Zei Liam zachtjes. "Maar verder zijn we oké, toch schatje?"

Ik hoorde Niall zijn Ierse accent zachtjes antwoorden. "Ja, meester."

Wow, Niall. Ik weet zeker dat ik een diepe hap adem nam toen ik dat hoorde.

"Je mag omhoog kijken Harry. Ik wil dat je Liam ontmoet. Maar jij moet hem meneer noemen, begrepen?" Zegt Louis, terwijl hij zijn hand op mijn schouder legt.

Louis weet dat ik al een het kijken was, maar ik denk dat hij de baas wil zijn. Toen ik weer naar Liam ging kijken, zag ik dat hij mij glimlachend aankijkt met zijn hand uitgestrekt.

Ik spotte en deed mijn armen over elkaar. Hij denkt dat hij beter is dan dat ik ben. Boeiend. Al deze mensen denken dat ze veel beter zijn dan wij, de eerstejaars. Het is net zoals de middelbare school opnieuw beleven.

En als hij denkt dat ik hem ooit meneer ga noemen, jakkes. Fuck dat.

"Je zal bijna geen Doms zoals Liam ontmoeten, dus wees erop voorbereid dat ze niet allemaal zo aardig zijn. Liam is een goede vriend van mij en ik verwacht dat je alles doet wat hij je opdraagt."

"Datzelfde geld voor jou Niall. Je doet alles wat Louis je vraagt, alsof ik dat ben." Voegt Liam er nog aan toe terwijl hij zijn hand weer laat zakken.

"Ja meester." Beantwoord Niall.

"Zullen we samen gaan?" Stelt Louis voor terwijl hij naar het schoolgebouw wijst.

"Natuurlijk." Glimlachte Liam.

Niall werd rustig beleid om naast mij te lopen, voor Liam en Louis. Niall geeft me een zachte glimlach en een knikje om te zeggen dat hij oké is. Ik glimlachte terug en we lopen verder naar het kantoor. Niall hield de deur open voor Louis en Liam en ik wachtte rustig naast hem. Niet door hen, maar door het feit dat ik het gezelschap van een vriend nodig heb nu. Ze bedankte Niall allebei terwijl ze de deur doorliepen.

Niall en ik volgde, ik denk, onze Doms naar de laatste deur van de gang. Niall opende nogmaals de deur en wilde net erdoorheen lopen toen een paar handen mijn schouders vastpakte en me naar achteren trokken.

"Hey!" Schreeuwde ik boos. Ik werd omgedraaid door een boze Louis. Zijn kaken stonden recht op elkaar en ik kon niet wegkijken van zijn donkerblauwe ogen. Oh shit, daar gaan we nog een keer. Ik zuchtte toen hij met zijn preek begon.

"Als je die stunt nog eens probeert uit te halen dan zorg ik ervoor dat je achterkant zoveel zeer doet dat je voor een week niet meer kan zitten. Ben ik duidelijk?" Hij had een lage stem opgezet en ik moest het feit dat ik het grappig vond verbergen.

Ik geef hem zijn tevredenheid dat ik het heb begrepen niet en hou mijn uitdrukking blank. Ik haalde mijn schouders op, omdat hij een, zijn handen van mij af moet halen. Twee, hij mij niet zo aan mag raken. En drie, hij het haat als ik mijn woorden niet gebruik.

"Woorden." Hij knijpt in mijn schouders.

Ik staar alleen maar terug en hij besloot door te gaan.