if I came earlier

κεφάλαιο 1

Είμαι η Μανία είμαι 21 ζω με τους γονείς μου....δεν έχουμε πολύ μεγάλο σπίτι ούτε πολλά λεφτά πάντα μου έλεγαν "να πάρεις πλούσιο παιδί μου αυτός θα σε σώσει"δεν με έπιθαν ναι μπορεί να ερωτευτω ένα πλούσιο αλλά άμα δεν ερωτευτω δεν με νοιάζει και να σας πω κάτι μπορώ να τα βγάλω πέρα μόνη μ δεν χρειάζομαι κανέναν!

"Μανιαα!!"

"Τι είναι πάλι ?"

"Έλα να σου πω λίγο είναι σοβαρό "

Σηκώθηκα από το κρεβάτι βαργιεστημενα έβαλα τη μαύρη φόρμα μου και το φούτερ μου επληνα το πρόσωπο μου και βαφτικα ελαφρά και πήγα στο σαλόνι

"Τι εγινε ?"

Την είδα να κλαίει πραγματικά φρικαρα

"θυμασε που ο μπαμπάς πήγε στην Ιταλία για ένα μήνα?"

"Ναι και από τι ξέρω είναι ακόμα εκεί "

"είναι κάπου πιο μακριά "

"όχι! Πως!?γιατί ?"

Ξέσπασα στα κλάματα ήταν η αδυναμία μ πάντα με στηριζε...Τι θα κάνω τρ ??

"αγάπη μου μην κλαις έχω και πρόβλημα οικονομικό ο μπαμπάς δουλευε στην οικογένεια τρ πρέπει να βρω δουλειά εγώ και είναι δύσκολο στις μέρες μας"

"Τι θα κάνουμε τρ ?"

"υπομονή έχω κάνει ετηση για δουλειά και ελπίζω να με δεχτούν ωστόσο πρέπει να δουλέψεις εσύ έστω σε ένα Caffè για να φροντίσεις τον εαυτό σου "

"καλά μαμά"

Δεν ήθελα να της φέρω αντίρρηση ιδικά τρ με αυτά που έγιναν ο αδερφός μου είναι στο εξωτερικό για σπουδές εγώ τώρα μένω με τη μαμά μ.Η ώρα πέρασε γρήγορα ήθελα να βγω να πάω μια βόλτα με την Χριστίνα την κολλητή μου θα πάω να την πάρω στις 9 είχα λίγη ώρα να ετοιμάστω έβαλα το κολλητό μπλε τζιν, την αγαπημένη μου μπλούζα και τα κοντά μποτακια μου με λίγο τακουνι πήρα το κινητό μου και βγήκα έξω πήγα στη Χριστίνα και μου άνοιξε η μαμά της η κ.Μαρία

"γεια σου Μανία ήρθες να πάρεις τη Χριστίνα ?"

"Ναι"

"πέρασε κοπέλα μου μισό να τη φωναξω....ΧΡΙΣΤΊΝΑ!"

"τρ μαμά "

Η Χριστίνα κατέβηκε στο κάτω όροφο που ήταν το σαλόνι χαιρετησα τους γονείς της και φύγαμε πήγαμε στο Bluetime ήταν η πιο γνωστή καφετέρια στην περιοχή που μέναμε βρήκαμε να κάτσουμε τότε είδα μια ταμπέλα που έλεγε ~Ζητητε υπάλληλος~ μετά από λίγο ήρθε ο σερβοτορος ήταν πολύ ωραίος ψηλός καστανομαλης με υπέροχα μάτια τέλος πάντων τον έλεγαν νομίζω Αλέξη

"Τι θα παραγγείλετε ?"

"ένα φρένο καπουτσίνο εγώ...Χριστίνα τι θα πάρεις ?"

"Ένα ντεκαφεινε γλυκό"

"ωραία ευχαριστώ "

"να ρωτήσω κάτι?"

"φυσικά"

"ψάχνετε για υπάλληλο ?γιατί ενδιαφέρομαι"

"να ψάχνουμε έλα αύριο στις 7 να συζητήσουμε"

"εντάξει ευχαριστώ πολύ"

Πρώτο κανονικό κεφάλαιο αυτή είναι η αρχή της ιστορίας ελπίζω να σας αρέσει μην ξεχνάτε αστεράκιι