Deel 1

19 2 3
                                    

Pov Zoey (ik wil ook Zoey heten)

'hey dikzak moet jij niet naar de varkens ofzo, misschien zijn daar mensen van jouw gewicht!' 'kan iemand de dierentuin bellen, ik heb een walvis gevonden ze loopt daar!!' elke dag moet ik dit gezeur horen, niemand mag mij. Als ik zo weer thuis ben weet ik het al, ik ga weer klappen krijgen. Zoals ik al zei, niemand mag mij, ik denk dat de wereld zelfs beter af is als ik dood ben. Oh ik wou dat ik dood was, dan voelde ik niet elke dag deze pijn. *BAM* 'au!' roep ik, ik doe mijn ogen open en zie dat ik tegen de deur ben op gelopen. 'HAHAHA VARKENTJE IS TEGEN DE DEUR AANGELOPEN, SORRY VARKENTJE MAAR HOE ZWAAR JE OOK BENT NIET ALLES KAN JE AAN DE KANT DUWEN' , 'ja daar gaan we weer' denk ik bij mezelf, ik zie hoe iedereen in de aula mij uitlacht. dan komt de grootste bitch er aan en gooit yoghurt over me heen, 'haha nu ruik je eindelijk eens lekker' lacht ze. snel loop ik door naar de wc om me schoon te maken. als school eindelijk is afgelopen fiets ik naar huis tot ik een geniaal idee krijg, 'ik ga gewoon van hoge burg afspringen, dan hoef ik dit kut leven ook niet meer OMG DAT GA IK DOEN!!' denk ik. als ik na 5 minuten bij de brug aan kom zet ik blij mijn fiets neer. dan huppel ik naar het hoogste punt van de brug. Ik klim over de rand heen en ga dan staan ik denk nog een keer na, 'is dit echt wat ik wil? JA DIT IS HET!!' zeg ik tegen mezelf. dan doe ik het toch echt ik ga springen ik doe mijn armen wijd en voel hoe de grond onder me verdwijnt. Ik voel me net een vogeltje het is zo heerlijk tot dat ik ineens wat raars voel, het is geen pijn maar iets anders....















SaverWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu