Büyük değişim

herşey bitti

İnsanlar degisebiliyormus
En guvendigin kişi bile
Kısaca herkes , herşey ,ben ,sen ,o , sevdiklerimiz, güvendiklerimiz
İnsanlar değişir gerçekten değişir
Bizi kıranlar ,aglatanlar ,canimizi yakanlar
Hepsine ayrı bi sovesim var
Yapiyorumda
Bana ne yasattilarsa yaşamaları dileğiyle
Bize umut verip
Daha 2 gün öncesinde yüzümüze bakıp gulup
Ertesi gün kolunda başka biriyle gorebiliyomusuz
Ve özellikle senin gözünün önünde sarilmalari
Ahhhh ahhh işte o acı insanı bitiriyo
İçinde bi acı oluşuyor
Sol tarafında bir yerde
İlk önce yaniyo
Sonra kocaman bir aci kapliyo
Dudakların buzusuyo
Gözlerin doluyo
Boğazına kelimeler küfürler dugumleniyo
Bu sefer aglamicam diyosun
Evet evet bu sefer aglamicam ben güçlüyüm diyorsun
Ama
Ama
Ama
Ahhh işte o an gözünden yaşlar
suzuluyo
Hickiriklara boguluyorsun
Ve sen en sevdiğin iki dostunun omzunda agliyorsun
Seni teselli etmeye çalışıyorlar
Ama yok olmuyo
Sonra sariliyorsunuz
İçiniz yanmaya devam ediyo
Dostların ben onun ağzına sicmaya gidiyorum der
Ve giderler
Peşlerinden o ağlamaklı ve çaresiz ses tonuyla hayır diye bagirirsin
Ama yok giderler
Ve bulamazlar
Dönerler
Bana sarılırlar
İyiki dostlarım var dersiniz
Ama hala aglarsin
Hıçkıra hıçkıra
Nefes bile alamazsınız
Konusamazsiniz
Sadece öyle bi yere odaklanıp dusunursunuz
Elinizden hiçbirşey gelmez
Çaresizlik çok zor be gerçekten çok zor
Yaşadıklarınız gözünüzün önünden bir film şeridi gibi geçer
Bunca güne aya yazık olmuş dersiniz
Tam tamına 9 ay geçer ama o ilk günkü icinizdeki acı geçmez hatırlarsınız
Unutursunuz elbet
Unutursunuz
Canınızı yakmalarina izin vermeyin
Bazen insan derdini kimseye anlatmak istemeyebilir
Geçin aynanın karşısina anlatın
Evet evet kendi kendinize
Emin olun sizi sizden başka daha iyi dinlemez
Rahatlarsiniz
Anlattıktan sonra gozunuzden yaş süzülürken susarsiniz
Aglayin
Ama o aynanın karşısında ağlarken kendinize çok iyi bakın dikkatlice bakın
Bakınca ne hissettiniz
Kendinize acidiniz demi yada su tipe bak filan dediniz
Ne derseniz diyin
Farketmez
Sizden değerli kimse yok
Haaa eğer benim gibi kendinize değer vermiyorsaniz
O zaman en sevdiğiniz kişiye değer verip yaşama tutunun
Haa oda mi yok benim gibi
Benim en büyük acim 6 buçuk yaşındayken oldu
O yüzden pek de acılar koymuyo
Alisigim yanı
Acıyı küçükken tattim yanı
Daha çocukken
Neyse
Uzun yillardir kendine gelemeyen ben Yıllar sonra lisede en kıymetli kisisini buluyor
Yasayan tek degerli varligini
Herseyini bulup hayata tutunan ben
Yaşama sevinci tekrar başlayan
Acılarını bi kenara bırakıp gulup eğlenmeye başlamış
Ve sonra birileri bu kişinin ağzına sicmis
Guveneceginiz kişileri iyi seçin
Ben buse  gibi dostum olduğu için çok sansliyim
Bazıları beni bırakıp gitsede
Dostum hep benle olsun yeter
O acı cekmelerinize
Aglamalariniza
Sevmelerinize
Gulmelerinize
Hiç kimse degmiyor
O yüzden bir kere aynanın karşısında aglayin ve bir daha gözünüzden o kişi için bir damla yaş düşmesin
O kişiler hayatinizda pek güzel yerde kalamamış olabilir
Ama bu bir tecrübe oldu
Tecrübe tecrübe tecrübe
Hayatinizin geri kalanının yasadiklarinizdan daha güzel geçmesi ve tek uzuntunuzun kitabın son sayfasını okumak olmasını dilerim.

Sizleri çok seviyorum...