İlkler her zaman güzel midir?
Ya ilk ayrılışlar?
Başka ne yorabilir ki insanı bu kadar, Sana nasıl vurgun olduğumu gösterecektir balistik raporlar!
Sana hiç kullanılmamış kelimelerden, hiç yazılmamış şiirler verebilirdim,
Oysa gidişin binlerce yıllık bir pişmanlık biriktirecek avuçlarımda..
Kendi düşen ağlamaz ama o düştü diye ağlayacak birileri var buralarda.
İşte bu yüzden;
özlemime, hüzün ve öfke kattım!
Sende ki bu ihaneti böyle tattım!
Bu grift düşüncelerin gövdemde
Oluşturduğu duygulara nasıl dayanırım?
Bedeli bu olmamalıydı sevdamızın...
Hiçliğin cinnetini geçirdiğim şu saatlerde, o kayalıklarda beni bekleme denizin kızı,
Kolay kolay geçmeyecek bu sızı!
Ve..
Benden uzaklaş artık,
Esrarını bilmediğim bu öfkemin ulaşamayacağı diyarlara.
Bir şafak vaktinde, yatağından kalktığımda, yaşattıklarının bedelini bırakacağım masaya.!
