1

31 2 5
                                    

De regendruppels druppen één voor één op de autoruit.

Lang geleden dat het nog zo heeft geregend. En voor een 1ste september is het nogal treurig.

Dit jaar moet een top-jaar worden! Het moet gewoon. De vorige school mag de pot op.

Die domme leerkrachten, *kots*.

Mama schudt me uit mijn nare gedachten:

"Schat, heb je alles mee? Ik wil niet dat je de eerste schooldag al een onvoldoende haalt voor attitude!"

Ik knik en mompel dat ik, ook al is het deze morgen al voor de duizendste keer, dat ik alles mee heb voor school.

Mijn gedachten schieten van het ene onderwerp naar het andere.

Zou ik veel vrienden krijgen? Zou ik verliefd worden? Zou ik gepest worden?!

Ik sus mezelf gerust en concentreer me weer op de regendruppels.

Uiteindelijk stoppen we aan een groot gebouw waar veel fietsers schuilen aan het afdak.

Ik stap snel uit, ik wil niet hand in hand met m'n moeder over de speelplaats lopen! Dat zou iets té vernederend zijn.

Al snel zie ik wie de populaire groepjes zijn en welke de nogal mindere. Ik wil liefst zo min mogelijk opvallen maar ook al weer niet zo erg zodat ik alleen zielig achterblijf. 

Ik stap zelfzeker naar een groepje meiden dat met elkaar staan te lachen. Ze zien er mij best wel lief uit. Hopelijk worden we wel een klikje!

"Hallo!" zeg ik nogal lief.

Ze kijken verrast op. Niet in een negatieve zin, maar in een positieve zin. Denk ik. Hoop ik.

"Ben je nieuw hier?" vraagt een meisje met krullend haar. Wauw! Ik wou dat ik leuk haar had! Dat van mij ligt nogal plat op mijn hoofd.

Ik knik heftig. De andere kijken me vriendelijk aan. Behalve eentje, die kijkt me nogal boos aan, maar toch probeert ze te glimlachen. Een meisje met bruin haar. Golvend en glanzend. Ze is met de laatste mode mee en kan zeker elke jongen krijgen met haar bleekwitte tanden.

"Je mag gerust bij ons blijven staan hoor! Kunnen we elkaar misschien beter leren kennen!" Dit meisje was dan iets minder in de mode, maar nog steeds mooi gekleed. Niet te uitdagend, niet te chic. Zoals mij eigenlijk. Maar dan zag zij er veel mooier uit!

Ik tover een glimlach op mijn gezicht. Een warm gevoel gaat door me heen als ik nog maar aan de gedachte denk om samen met deze meisjes de tijd mee door te brengen!

Ik draai me uit nieuwsgierigheid om om de andere te bestuderen. Mijn oog valt op een groepje jongens en meisjes dat met elkaar aan het flirten waren. En nog heftig ook. Bah.

Een beetje meer verscholen zit een groepje lekker asociaal te doen op hun smartphones. Waarschijnlijk weer van die gamers. Niks voor mij. Geef mij maar romantische kerels!

Dan, ja nu komt het beste groepje, zie ik 4 jongens bij elkaar staan praten. Ze zien er naturel uit maar ook wel ongeveer populair. Maar ze houden zich op de achtergrond. Ik krijg per ongeluk oogcontact met een jongen die verlegen weg kijkt. 

Fladder, fladder. Ik kon de vlinders niet uit mijn buik lokken, ze bleven erin vliegen. Ik was verliefd.

Ik probeer zo subtiel mogelijk nog eens te kijken maar hij zit in het niets te staren. Wat een zwoele blik heeft hij!

Voordat ik het weet zit ik al op mijn bank in de klas naar mijn klastitularis die de regels van de school voor mijn klas zit te lezen. Alles ging zo snel vanmorgen. Eerst dat oogcontact, en nu zit hij in mijn klas! Ik ben zoo blij! Stiekem hoop ik dat hij een praatje met mij aanslaat.

Hij heeft al wat vaak naar mij gekeken en ik heb eindeloos aan zijn ongelofelijke blauwe ogen. Ik dagdroomde dat ik erin verdronk samen met hem en er niet meer uit moest. De beste dagdroom ooit.

De titularis verpest mijn dagdroom.

"Emilie, het betekent niet dat als je zomaar naar deze school komt dat je je niet aan de regels moet houden!

Shit!

Uit mijn ooghoek zag ik hem glimlachen. Zijn eerste glimlach. Naar mij. Het was ons eerste momentje.

Haiii lezertjesss :) als jullie het verhaal leuk vonde: vote. Opmerkingen: reageer. Het mag positief zijn; complimentjes zijn altijd welkom ;) maar ook negatief; is er een foutje in het verhaal mag je het altijd melden. Ik probeer om zo vaak mogelijk een hoofdstuk te schrijven maar ik heb het ook druk voor school en kan er soms een paar dagen niks geüpdated* staan. Ik doe erg mijn best en hoop dat jullie dat appreciëren ;D
Tot het volgende hoofdstuk! ♡

* met dank aan Karen






The Road {Dutch Love Story}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu