SURRENDER YOU (Editing)

S•U•R•R•E•N•D•E•R 1

Debbie Maersk's POV

To: Kaizer <3

'Kaizer meet me at the park at exactly 6:00 P.M I have something to tell you.'

And nagreply siya agad wala pa ngang 1 minute. Wow ha ang bilis maka-reply. Pero hayaan na sanay na ako eh...

From: Kaizer <3

'Okay see you Maersk. I love You'

Hindi na ako nagreply kasi kukulitin na naman ako nun mag-I love you too, okay lang naman yun sa akin eh pero parang pina-paasa ko lang siya kasi pag-katapos namin mag-usap mamaya ay wala ng KAMI, hindi na siya akin at malaya na siya.

So let me introduce first. I am Debbie Maersk M. But I will change my name if I will leave everything here in the Philippines and live in Korea. And the one I texted earlier is my boyfriend, Tristan Kaizer Stewart ang unang lalaking anak ng may-ari ng SGC (Stewart Group of Company) at ang dakilang autistic.. Hindi siya naging autistic dahil nabrokenhearted kundi autistic talaga siya mula noong pinanganak siya..

Pamilya niya ay may-ari ng malls, hotels, restaurants, schools, hospitals, condominium, airlines and clothing lines.

Matutulog muna ako bago pumunta sa park. Para naman maging handa ako sa mangyayari.

Sinet ko ang alarm clock ko. And viola matutulog na ako.

Ring....

Ring....

Ring...

Ahh ang sarap talaga matulog pero kailangan ko nang maligo para makapunta na sa park

Pagkatapos ko dumiretso na ako sa park. Habang papalapit ako may nakita akong pigura ng lalaking naka-upo sa isang bench at sigurado akong si Kaizer yun.

"Kaizer" sabi ko at lumapit sa kanya

Akmang hahalikan niya ako pero umiwas ako.

"Ahh anu bang pag-uusapan natin??" sabi niya habang nakangiti pero alam kung pilit. I will miss his smile. Shit naman oh.

"Kaizer" i murmur

"I'm breaking up with you" i continued and he just laugh but with pain

"Your joking right??" he said at tumawa na ng peke, nangingilid na ang luha sa kanyang mga mata at malapit ng tumulo. Gusto kung mag-backout pero hindi na pwede nasimulan na kaya dapat ring tapusin.

"No I didn't love you, I don't love you and I will never love you" I said while looking straight to his eye at para siyang pinagsakluban ng langit at lupa at tuluyan ng tumulo ang luhang kanina pa nagbabadyang tumulo. Gusto ko na talaga siya yakapin pero di pwede kaya pinigilan ko nalang ang luha ko.

"Maersk why?? You say that *huk* you love me. Then *huk* why did you say that?? I don't understand." sabi niya at humikbi.

Ayaw ko siyang paiyakin pero kailangan dahil......

"Ang mga sinabi ko sayo noon ay malaking kasinungalingan. Hindi kita minahal" sabi ko

Gusto ko siyang yakapin at sabihang hindi totoo ang mga sinabi ko pero hindi pwede.

"Then *huk* why?? Bakit ka *huk* nagsinungaling??" siya

"Dahil gusto kung maging mayaman kaya ginamit kita para maging mayaman ako" Hindi, hindi kita ginamit, mahal talaga kita. Yun ang gusto kung sabihin pero hindi, BAWAL.

"Yun lang *huk* ba talaga?"

"Oo yun lang bakit meron pa ba" No, hindi yun abg kailangan ko kundi ikaw ang kailangan ko.

"Kung yun ang kailangan mo *huk* I will give it to you just *huk* please don't leave me I'm begging you" he said and kneel down

"Tama na ang lokohan Tristan HINDI KITA MAHAL!!! Saan ba sa HINDI KITA MAHAL ang hindi mo maintindihan"

"Tumayo ka na dyan" sabi ko at tumakbo na

Ayaw ko siyang makitang umiiyak at nagmamakaawa sa isang katulad kong babae kaya iniwan ko siya dun habang lumuluha at nasasaktan.

I just want to hug him, kiss him, and smell his scent but now I can't.

Habang tumatakbo ako hindi ko mapigilang umiyak.

Takbo

Takbo

Takbo

Habang patuloy ako sa pagtakbo may nakabangga ako.

"Debbie stop" tanong ni Shien

I stop.

"Anung nangyari bakit ka umiiyak"  tanong ulit ni Shien

Hindi ako umimik gusto ko lang umiyak ng umiyak ngayon.

After a few minutes

"Okay kung ayaw mong magsalita punta nalang tayo sa Myzen." sabi niya

Hinila niya ako papunta sa kotse niya at pinaandar na. Tahimik lang kami sa buong byahe pero alam kong tinitignan niya ako sa salamin.

Pagka-dating namin sa Myzen dumeretso na ako sa kwarto at natulog.

Pagkagising ko ay gabi na at lahat ng tao ay tulog so nagdecide akong mag-bar kasi hanggang ngayon masakit parin na iwan siya.

I just wear all black from head to toe. And I decided na gagamitin ko ang big bike ko.

*******Echavuax Bar

Pagkapasok ko palang ay amoy ko na ang usok ng sigarilyo, malakas na tugtugin at mga babaeng walang pambili ng damit kasi halos maghubad na sa harap ng mga lalake. Tsk.

Pumwesto ako sa bar counter and I order.

"Can you give me Spirytus Polish Vodka 192 Proof?" sabi ko at tumingin tingin sa paligid.

"Right there Ma'am" sabi nung lalake at naglakad palayo.

After a few minutes dumating na ang pina-order ko. At dahil hindi pa ako kuntento umorder pa ako.

"Give me another Spirytus Polish Vodka 192 Proof please.." I ask and he just nod his head.

Isang baso pa lang nito lasing ka na pero gusto ko pang malasing eh.

Pagkabigay sa akin ay lagok agad. Wala ng OA OA

"Hey. Hey" tawag ko sa isang bartender

"Pede ba *hik* bi-yan m-mo ulisht ng bo-bote *hik* *hik* nhi-to?" Tanong ko sa kanya

"Ah ma'am lasing na ho kayo eh" sabi niya sa akin

"Ah h-hin *hik* hinde pa ako lasshing" pagdadahilan ko at black out

----------------------------------------------

Tristan Kaizer Stewart

Park Tae Jun

--------------------------------------------

Ice Axzieal Jixz Knights

Annyeong Chingu
Kamsahabnida

Please VOTE and COMMENT
and support my story.