İlk dem yaşamak..

91 3 1
                                    

Öyle ilginç ve büyük bir hikâyem  yok size sunacağım. Sadece hayatın gerçeği ile bezenmiş birkaç anektot sunmak isterim. İnsan doğar ama hemen yaşamaya başlamaz.

Yaşanılan güzel anların toplamıdır "yaşamak " fiili ile onurlandırdığımız hayat. Ne diyor bu adam diyorsunuz değil mi hemen sadede geliyorum. "Hava 30 derecenin etrafında seyrederken biz onunla Kadıköy'den Eminönü'ne geçmiştik. Binilen tramvay,Gülhane parkına giderken yürünülen her adım sıcağı tenimize işliyordu. Öyle ki tabir yerindeyse güneş beynimizi kaynatmıştı.. Sonra büyük Gülhane Parkının büyük kapısının eşiğinden geçtik. Geçtiğimiz gibi mevsim yazdan bahara döndü. Kuş cıvıltıları eşliğinde yürüdük. Uzun ve yorgun ağaçların altından geçtikten sonra denize tepeden bakan çay bahçesinde oturup boğazı ve boğazı işgal eden lanet titanicvari gemileri izledik. Oturduğumuz masa ahşaptı,sandalyeler de ona eşlik eden bir görünümdeydi. İki kişilik çay söyledik. Yeşil polo yaka tshirt giymiş garson bakır demlikte çayı getirip önümüze koydu. Demliğin kulbu akıttığından olsa gerek ufak beyaz bir havlu vardı kulba sarılı. Sonra O, şiir yazan  şair elleri ile bardakları doldurdu. Benim çayım demli onunki biraz daha acıktı. O an aklıma Süreya'nın şu cümleleri geldi..
"iki çay söylemiştik orda, biri açık,
keşke yalnız bunun için sevseydim seni."
Gülümsedim ,sorgular gibi baktı,
"hiiiiç çok güzel çay dolduruyorsun" dedim. Aslında onun elinden kahve içip şöyle ömrüme kırk yıl hatır yüklemeyi de isterdim diye düşünür iken aklıma çayın hatrının ömürlük olduğu geldi. Bir daha gülümsedim. Bu sefer sormadı o da gülümsedi.
Havadan sudan,memleketlerimizden, hayallerimizden dem vurduk. Paylaştık..  neden sonra daha fazla tutamadım kendimi,sağ elimi sol yanağının dudağı ile birleştiği yere götürüp Seni çok seviyorum dedim. Yanakları ısparta gülü gibi renge bürününce bir daha sevdim.. Elleri boşalan bardaklarımızı doldurmak üzere demliğe gitti. O çayları doldururken ben mavi denizin yeşil gök ile kavuştuğu yere gözlerimi diktim. Ve yazdım aklıma: "sana aşık oldum kadın. Gelme desen de gelirim. Git desen de kalırım.. Öl desen benim için, ölüme duacı kalırım.. düş desen düşerim gözlerinden gamzenin cennet çukuruna.. "
Kafamı çevirdiğim zaman o muhteşem gülüşü tekrar görüp şükrettim. " başta dediğimi sonda daha iyi anlayın diye diyorum:  Yaşanılan güzel anların toplamıdır "yaşamak " fiili ile onurlandırdıgımız hayat.. İste ben yaşamaya burda başladım..

Kıymetsiz Bir HikâyeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin