"Mrs. Santos, stable na po ang lagay ni Jilian. Nakausap ko na din yung Psychologist nya. And, Dr. Singson told me that she has totally recovered with her Emotional Depression. Pwede na syang makauwe ngayon. Just call me if you have questions about her condition. And of course don't forget to remind her to take medicines as soon as atakihin sya. Alright?
"Thank you po doc."
"Okay. I'll go ahead."
"Sige po. Thank you po uli." :)
Jilian's POV
Bumalik na si Inay dito sa kwarto ko. Ng Ospital syempre pero sariling kwarto ko kase. :) So ayun, tinawag kasi sya ng Doctor kung ano na kalagayan ko. Yon, uuwe na daw ako ngayon! Hay salamat naman. ^^ Ayoko din naman dito kase e. Andameng tinuturok saken tapos yung pagkaen ko puro na lang walang lasa. Nagtitipid ata sila sa asin e. Corny na. Haha. 3 days di ako dito. And I'm totally supuer duper uber bored here!!!!!!! :"<<<
But before anything else, kahit nagkwento na ko. Let me introduce myself. I'm Andrea Jilian Marasigan Santos. Everybody calls me Jilian. =) 18 years of age. 2nd year College at East University taking up Bachelor of Science in Tourism Management. From Marikina City. And. And. That's all for now. :]]
Siguro nagtataka kayo, or not. Kung baket ako nasa Ospital. Well, may Asthma kase ako. Ayun, habang nag-pi-P.E kame umuulan tapos naglalaro pa kame. Kya ayun! Naghalo yung lamig at pagod. Alam naman naten na bagal mapagod ang may Hika. Ang masama pa nun bawal saken ang sobrang lamig. Buti na lang naagapan agad. At syempre ang pamilya ko na sumusuporta saken. Although di nila ako tunay na anak pero binigay at pinaramdam nila saken ang pagmamahal at kalinga ng isang pamilya. Nawala kase ako nung 5 years old ako at sa kanila ako napunta. Kase... Kase... Haist ayoko na alalahanin. Let's just change the topic.
Nandito na kame ni Inay sa bahay. Nandito din sina Ate kase walang pasok. Andito din si Kuya. Kagabi lang sila umuwe galing sa pagbabantay sa akin. :)
"Hi Baby! WELCOME HOME!!!!! Pupuntahan ka dapat namin ni Kuya, kaya lang sabi ni Mama wag na daw kasi pauwi ka na naman daw. Kaya eto o, pinagluto na lang kita ng Favorite mong, TENTENENNNNNNNN!!! CARBONARA!!!!!
Si Ate Janine yan. 20 years old. Commerce course nya. Pareho kameng sa EU nag-aaral. Maganda, mabait, at matalino! THE BEST ATE! :"))) Natutuwa nga ako kasi sooooobraaaaaang SWEET nya saken. Kaya LOVE NA LOVE KO YAN SYA E! :">
"Baby, mag-iingat ka sa pagkain nyan ha. Baka bumalik ka sa ospital ng di oras. BWAHAHAHAHA!" :D
Yan. Si Kuya Ethan. Naku!! Ubod ng gwapo at ubod ng kulit nyan!! Hearthrob nga yan e. Ang swerte ko may Kuya at At akong TADANDANG LAHI!!! :)))) 22 years old. Marine Engineering kinuha nyang course. As of now wala pa syang trabaho. Yes! Tapos na sya kaya petiks lang sya kahit ganyan yan mabait yan. At matalino rin din yan syempre. Isip-bata nga lang. :D
"Sus kung alam kong ma-o-ospital si Baby dito, sayo ko ipapakaen 'to para tumino ka na!! Hahaha. Baby tara kainin na natin 'to. (Tingin kay Kuya na nanonood ng TV habang nakaakbay saken. Gets? :)) Wag kang kakain nito aaa!! Masama loob ko 'pag kinaen mo 'to kaya paniguradong may kalalagyan ka. BWAHAHAHAHAHA." :DDDDD - Ate Janine.
"Tumigil na nga kayo dyan. Kadarating lang ng kapatid nyo nagrarambulan na naman kayo. Kuh!! Kayo talaga oo."
Yan si Inay Aileen. Teacher yan. :) Kaya nga matalino kami e. Mana kami sa dyan. Syempre, the best syang magturo, maalaga, maalalahanin, masipag, mabait, maganda at THE BEST NANAY EVER!! Kapag sya nagsalita natatahimik na sina Ate at Kuya. May magnet yata talaga sya 'pag nagbibigay ng order. =))))))
"WHERE'S MY BABY??????????"
0____0 - KAMING APAT.
Bumukas yung pinto. HAHAHA. Si Itay Edward kase e. Galing syang trabaho. Kakauwe lang. Supervisor yan sa isang Hotel and Restaurant. Mabit, makulit, Generous. THE BEST DAD!! :D Pero teka. Bakit parang ang aga nyang umuwe? Hmmm. T_T
"Hmm, Itay ba't ang aga nyo po? - Ako.
"Syempre Baby excited akong makita ka na. Namiss ko na baby ko e. Payakap nga. HMMMMMMMMMP!!!!!!!" ^_________^ - Itay.
"E araw-araw nyo naman po kayong bumubisita sakin dun e. Hmp" *puot* - Ako.
"Baby, syempre iba pa din 'pag nandito tayo sa bahay at kumpleto. 'Di ba?? Kaya mag-iingat na sa susunod ha." - Itay.
"Opo." :))))))))))))) - Ako.
"O sige na. TARA! Kumaen na ba tayo. May dala akong Pizza!" - Itay.
"Yownnnnn! 'Di na ko kakain ng Carbonarang may sumpa. HAHAHAHA." _ Kuya.
Inirapan na lang ni Ate si Kuya. Pano sa tenga ba naman sinabe e. HAHAHA. :DD
So ayun na. Kumain na kame tapos nagpahinga na. Pinatulog muna nila ako bago sila nagpahinga. Hayyyyyyy!!!!!! Ang saya ng ganitong buhay. Sana ganto na lang lage araw-araw. I'm very much BLESSED to have a PERFECT FAMILY like this! :">>>>>>>>>>>>>>>
-----
B/N: Si Jillian yung nasa side. :)
BINABASA MO ANG
MA BOY is Anonymous!
FanfictionEnjoy! Advance thank you sa mga readers. :) Sana magustuhan nyo. ^^
