First heartache
“hai Ally how are you today?”bati sa akin ni Ryan nagkasalubong kami sa pathway papunta kasi ako ngayon sa Park ng school namin ang paborito kung tambayan ang aking silent sanctuary
“Oie ally sagot naman diyan.. kumusta kana?” wika nito at ngumiti pa sa akin..
OK LANG AKO yan lang naman yong dapat kung isagot eh pero bakit di ko kayang sabihin ang mga salitang yon .. kasi hindi talaga eh I want to shout I want to cry pero hindi pwedi yon I don’t want to annoy other person just because of my damn problem. ;I
Nag nod na lang ako saying OK LANG AKO ayoko mag salita im not good in lying di ko naman sinasabing di ako sinungaling na tao but when im down i don’t want to talk .. pag papatuloy ko na sana ang paglalakad ko kaso hinawakan ni ryan ang kamay ko. napa lingon tuloy ako sa kanya.
“are you sure?” this time tinignan nya ako sa mga mata seryoso ang boses nya. This is it di na ako maka pag deny.
“Im not okay” tuluyan ng bumohos ang mga luha sa mata ko ..Napayakap ako sa kanya kahit nasa pathway kami wala naman kasi masyadong tao busy ang lahat ng student para sa preparation sa gaganapin na school festival .. We were just hugging sometimes simple hug is enough to comfort another people. Di sya nagtanong tinatapik nya lang ang likod ko gamit ang kamay nya..
“ally?” nagitla ako dahil sa may narinig akong boses lalaki
“mac ikaw pala” –ryan.. pinigil ko ang mga luhang gusto pang dumaloy sa mga mata ko at tinignan ang lalaking nag salita ngumiti ako sa kanya
“oie ikaw pala mac.. kala ko ba nagpreprepare kayo para sa school festival” si mac ang bestfriend ko .. kaibigan namin pareho ni ryan
“Break time hinanap kita kanina dun sa loob pero di kita Makita “ parang galit ang boses nito
“ally alis na muna ako ha “ pagpapaalam sa amin ni ryan nag nod na lang uli ako. Pero bago ito lumagpas sa kinatatayuan ni mac ay huminto pa ito at parang may sinabi tapos umalis agad..
“bakit ka umalis kanina dun sa stage?” tanong sa akin ni mac
“wala naman akong maitutulong doon eh tsaka bakit ako ba ang representative ng school natin para sa mga contest? Di naman ah.. hahaha” Pinipilit ko ang sarili ko na tumawa sa harap nya
“ah ganun ba.. tara punta tayo sa tamabayan ng barkada” yong park ang itinutukoy ni mac lima kaming magkakabarkada si sapphire,marie,Jillian ako at si mac ang nag iisang lalaki sa grupo namin ang aking best friend since childhood, ang boy- friend naming lima.. at ang aming taga pagtanggol tagapaghilom ng mga sugat namin. Di sya bakla Lalaki sya.
Andito na kami ngayon sa park .parehong tikom ang aming mga bibig walang gustong mag salita. Kinuha ko ang iPod ko sa bulsa Music is my bestfriend when I can’t tell it to anyone or I don’t want it to share with anyone..Coz sometimes showing to other people that ur ok makes u feel better. Isusuot ko na sana ang headphone ko ng nagsalita si mac
“whats the problem?” napatingin tuloy ako sa kanya .naka kunot ang noo ko di ko ma gets o ayaw ko lang talaga eh gets ang ibig nyang sabihin..
“ha?” sabi ko
‘’I said what’s the problem?”
“wala naman ah” I give her a smile. A fake smile ;((
“are you ok?” Pangalawang beses na ata syang tinanong ngayon araw kung ok ba sya.. and now she feel pathetic. This is not her. Masayahin siyang tao. Di sya ganito
