Küçüklümden beri yazar olmak isterdim yazar olmak bana çok şey kazandırdığını düşünüyorum çünkü kitap hayata en güzel şey deilmidir hatta kitaplarla ilgili çokta sözler vardır bunlardan biride
"Bir kitabın ne kadar okuyucusu varsa okadar çeşidi vardır".
Küçüklüğüm hep kitap okuyarak geçti yani söylicem şey aslında ben çok şey yaptım aslında şiir yazdım,resim sanatım vardı hepsini bırakmıştım bir sadece kitap yazmaya devam eder oldum herkes beni çok takdir ederdi tabikide sevinirdim ama sevinmek bişey kazandırmıyor insana bence kazanmak için bence okumak ve çabalamak daha anlam katıyor bana diye düşünüyorum.
Çünki kim istemezki güzel bir mesleği olmasını çevreden bana destek gelir diye düşündüm ama tersine şimdiden bile
_ Canımya sen yapamasın hem sen daha küçüksün büyü tekrar düşünürüm
Bende tabi önce
_ Tabi tabi teyze düşünürüm der arkasından basardım lafı neyse işte böyle önceden bana laf söyleyenler şimdi
_ Ah tatlım sen bu mesleğimi yapıyorsun derlerdi önce kıskanma tiriplerine girerler sonra gidip evde oğuların kızlarına gördünmu oğul hatcenin oğlu mimar olmuş sende bu kafayla sende anca kaldırım mühendisi olursun derlerdi
Neyse asıl mevzumuza dönelim benim kitap yazmama abim çok sevinirdim hep gelip
_Len sen yazarmı olacan der kafamı bir yavru köpeği severcesine okşardı kısacası espirileri kötü olsada en büyük destekçimdi abim.
3 GÜN SONRA
Günlerden bir gün başladım kitabı bitirmiştim sevinmiştim tabi çünkü bu benim ilk kitabımdı abimin yanına koştum hemen
_ Abi abi valla kitabımı bitirdim dedim ve doyasına sarıldım abime abimde tabi hiç durarmı tabi
_ Agerin len koca kafa dedi bana napim bişey diyemedim bende sonra da üstümü giyip hemen dolmuşa atladım hemen okulda olacak kitap yarışmasına gittim zaten ilk kitabımıda ondan dolayı yazmıştım neyse dolmuştan indim ve hazırmıydım gerçekten bilmiyorum çünkü bu benim hayalimdeki şey belki de ben kazanıcam ya da kazanmicam ayy çok sitres oldum neyse okula girdim konferans salonundan alkışlar yükseliyordu herhade biri konuşmasını yapıcak diye içimden konuşuyordum baktımki yeni başlıyormuş tören çok heycanlıydım elim ayağım titriyor resmen ayy çok heycanlandım neyse tören başlamıştı ana noluyo ya dedim içimden
Meğersem ilk konuşmayı ben yapıcam acaba hayalerimi gerçekleşecek çok korkuyorum hemen beni çağırdılar bende gittim benim daha konuşmam hazır deil ya neyse kızım içinden gelen herşeyi söyle dedim içimden ve başlıyoruz...
