O gün hiç konuşmadık neden konuşmadığımızı sormak için yanlarına gittiğimde yanimdan hizlica uzaklaştılar. "Ne olmuş bunlara böylee ? '' diye gecirdim içimden ne değişmişti ?
Eve gittiğimde annem benim yüz ifademi görünce
-Ne oldu sana böyle ? Diye sordu.
+Yok bir şey. Anne deyip odama çekildim.
Hayatimda ilk defa kendimi bu kadar yanliz ve çaresiz hisediyordum. Güçsüzdüm gözümden yaşların süzüldüğünü hisettim artik çok geçti hiçkiriklarima yenildim niye ağladiğimi bilmiyordum. Belkide onlarin kalplerini kirdiğimi düşünüyordum. Yarin ilk işim gidip kizlarla konuşmaktı. O akşam içime bir dert oturdu mutsuzdum her gece susmayan kizlarla olan whatsapp grubum bu akşam sesizliğe boğulmuştu hatta en başta Aleyna olmak üzere diğer kizlarda gruptan çikmişti 5 kişi olduğumuz o grupta tek başima kalmiştim artik dayanamiyordum. O gece uyuyamadim sağa döndüm sola döndüm ama bir türlü uyuyamiyordum. Bir kaç saat sonra kendimden geçmişim. Sabah alarmdan önce uyandim. Okula erkenden gittim. Kizlarin gelmesini bekledim dün gece kizlar "Cadi Aleynadaaa" kalmislar. Hepsi ayni anda geldi. Hepsini yanima çağırarak ne olduğunu sordum
-Ne oldu kizlar böyle birdenbire ?
Yildiz kafasini yere eğerek konuşmamayi tercih ettigini anlamistim.
Esma üzgün bir surat ifadesiyle bana bakıyordu.
Ebru sağa sola bakarak beni takmiyordu.
Aleyna öyle değildi kollarini bağlamış pişkin pişkin sırıtarak bana bakiyordu o an o uzun siyah saclarina yapişasim geldi. Bir kaç saniye sonra
Aleyna:
-Canim biraz olgun davranmayi öğren diyerek kizlari koluna takıp gitti.
Ya şimdi ne olacaktı ? Hayatimda ilk defa bu kadar yanliz kalmiştim hayatimin en güzel günlerini yaşarken bunlarin olmasi çok saçma değilmiydi ?
Güçlü olmam gerekiyodu tüm bunlara rahmen güçlü olmam gerekiyodu. Beni hayatinda yanliz kalmayan insanlar anlayamazdi.
Artik bazi şeyler değişmişti Instagramda bazi gönderilere etiketleyebileceğim arkadaşlarim yoktu. Bu önemli değildi önemli olan hayatimizdi. Artik bazi şeyler değişmişti sirlarimi ya da bazi olaylari anlatabileceğim arkadaşlarim yoktu. Tenefüslerde dişari çikmak yerine kitap okumayi tercih ediyordum.Favorilerim arasında Büşra Yilmaz'in "4N1K"olanıydı. Yalnizliğima çok iyi geliyordu.
