BeLaLı TaYfA

1

Yeni yaşam yeni hayat yeni okul yeni arkadaşlar ve yeni şehir.Babamın işleri yüzünden mersin e taşınmak zorunda kaldık babam la yaşamıyorum.Annem öldükten sonra babam kendini ise adadı.Karşısına bir kadın çıktı o da sevdi tabi kadını evlendiler bende tek yaşamaya karar verdim.Babam da saygı duydu tabi.On sekizime girdigimde bana araba ve ev almıştı. Daha unüflrmamı almamıştım doğrusu babam özel getitiricek miş.Arabamı uzaktan kumandayla açtım ve mini kupirıma binip okulun önüne geldim.Bu okul çok ünlü bir okul ama gene de burda okumak istemiyordum.Bu okula gelmenin sebebi babamın zengin olması.Ben pek sevmem zengin iz paramız var istediğimi yaparım havalarında girmeyi.Ben bendim beni ben yapan da buydu.Bu da benim farkımdı ışte.Kapıdan girdiğim gibi etrafa baktım.Herkez bir arabanın etrafına dolaşmış.Bakan falan mı geldi de benim haberim yok.Neyse dedim ve yoluma devam ettim.Arabanın kapısı açıldı ve içinden 6 tane erkek çıktı.Yalan söylemiyim gerçekten de 6' tisida yakışıklıydı.Onlar neden yol verdik lerini anlamaya çalışıp bi yandan da yürüyodum.Yürürken bir şeye dikkatimi bir kız 6 erkekin arasından en önde yürüyene basta uzatmıştı.Bende onlardan çok az uzaklıkta durmuş onları izliyordum.Kız ona.

-Bunu senin için yaptım kendi ellerimle.

Dedi öndeki çocuğun önüne geçmiş.Kız allah var güzeldi.Ben ne diyecek diye beklerken.Öndeki çocuk basta yı eline alıp.Kızın yüzüne yapıştırdı.Ne hakla ne hakla böyle yapabilirdi ki.Kız ağlama ya başladı.Oğlan ona.

-Ben ascmizin yapmadığı hiçbir pastayı yemem.

Ne zübbe biri bu arkasını dönüp gitti.Bende Hayru Nisa ' sam bedelini ödetirim. Böyle yapıp gidemezdi.Hizlica koşup önü e bu sefer ben geçtim.Dediği laf ise beni dahada sinirlendirdi.

-Ne oldu sende mi basta yaptın.Hediye mi aldın.

-Sen kendini ne zannediyorsun.

Dememeli herkesin gözü bendeydi.Hele o altılı Bana bakıyolardı.Bana o kadar şaşkın bir şekilde bakıyorlardı ki sanki hayatta hiç bir kız diklenmemişti ona.Bana dediği tek kelime ise.

-Ne!!!!!!

Olmuştu.Galiba gerçektende kimse ona diklenmemisti.(Nisa sen malsın ne yapıcaksın simdi) diyoken içimden.Bu anda üzerime üzerime gelmeye başladı tabi bende geriye.O üzerime geliyordu bende nereye kadar gide biliyosum gidiyorum.Yolun sonu.Beni duvara yaslamıştı.Herkez bize bakıyodu.Yaklaştıkça yaklaştı.Nefes alıp vermem o kadar hızlandı ki.Hiç bu kadar hizlanmamıştı.Yavaşça kulağıma eğilip.

-Hıııı.Tabi ya kiskandin.Kim olsa kıskanırdı tabi.Nasıl düşünmedim.Fiziginde gayet yerinde.Akşam saat 8 de bende ol.Sana adresi mesaj atarım.

Dedi ve gitti ben hala donmuş 8 kıpırdamadan duruyordum ki.Kendime geldi.Kendi kendime (salak kız sanane ya milletten.Sen kendi işi e bak ) diyordum içimden.Herkez dağıtmıştı.Ben hala oradaydım.Kendime geldim ve müdürün odasını aramaya başladım.Etrafa bakarken sert bir cizme çarpıp düştüm.Kafa mı kaldırdıgım.O 6 tane erkeyin arasında olan sarışın oğlan değil mıydı.

-Önüne baksana yeni.

ÖLEN abime ne kadar ne kadarda benziyordu.

-Pardon.Ben müdürün odasını arıyodum.Ben Hayru Nisa.(Elimi uzatarak)

-Bende Hazar.Sabah ki olay için üzgünüm Buragin her zaman ki hali.Istersen seni müdürün odasına götüre bilirim.