Ben siyah kadın. Herkesten herşeyden nefret eden kadın. Değişmem gereken binlerce konu sarılmam gereken kimsem yok. Korkarım ben cuma günlerinden. Bana göre en kötü gündür. Ben sessiz bir kadınım bana bakarsanız ne anlarım ben yazdığım kitaplardan. He birde , efendi kelimesi ben büyürken sokağımdan kaçmış. Oturma diyipte ayakta kalanlardanız bu hayatta. Ben içimde saklayamadıklarımı gözyaşlarımla döken dağıtan kızım. Ve aşk hayaller kurarım inanmam ulan birgün gerçek olur ben inanmadığımı bile hatırlamam. Şimdi siz bana öyle bakarsanız ne anlarım ben yazdığım kitaplardan...
