Çok düşündüm sevgilim, çok uykusuz kaldım, birçok kez ağlayarak uyanıyorum halâ; silemiyorum seni, atamıyorum işte ... Ama kendime işkence yapmanın da bir anlamı yok değil mi.. Çıkmaza düştüm inan. Çok isterdim kavuşmayı, günlerimi seninle geçirmeyi.. Ama, olmuyor işte. Senden beni anlamanı isteyemem, anlatamam, anlayamazsın..
Üstüm başım, içim dışım sen oldu.. Sanırım artık yolun sonuna geldim. Seni sevmekten asla vazgeçmeyeceğim inan, ama seni beklemekten vazgeçiyorum.. İnancımın kalmadığından değil; artık gücümün yeteri kadar kalmadığından.. Hiçbir zaman gerçek olmayacak bir dünya kurdum senin haberin olmadan, bilmeden, direnemeden.. Olmayacak duam değil; olmayacak olan hayatım, beni affet...
