2.bölüm

129 14 0
                                    

İlk cinayetim son cinayet olmak üzere...
Tanıdığım herkes beni bu yola itti . Mutluluğumla oynamasına müsade ettiğim insanlar hayatımla oynadı.
Sevdiğim bi kaç insan vardı . Hayatımın rayına oturduğunu hissetmiştim. Ama erken karar vermiştim...
Adım Volkan ufak ve guzel bir yerde yaşıyordum. Dışarıdan bakıldığında güzel ama içinde baskıdan psikolojimi bozan bi aileye sahibim . Herşeyi içimde yaşadım ben ,kimseye hiçbirşeyi belli etmemeye çalıştım . Düzeltmeye çalıştığım herşey daha da berbat oldu . Samimi birini aradım hep. Bi tek fatih vardı yanımda.
***
17 yaşına kadar yaşadığım mahalleden taşındık. Çok üzülmüştüm ama sanırım buna ben sebep oldum. Evimizin banyosunda intihar etmeye kalkınca annem o eve bir daha girmek istemedi. Taşındığımız yer çok uzak değildi neyse ki. Eşyaları yerlestirdikten sonra ilk işim koşarak eski mahallemize gitmek oldu. Hemen Fatih'i aradım ve Kamelya ya gelmesini söyledim. Sevinçle giderken bizim eski eve birilerinin taşındığını gördüm. Ilk başta moralim bozuldu. Eve yaklaştım ve yaşlı bi amcanın eşyaları taşıdığını gördüm. Hızlı adımlarla yanına gittim " Yardım etmemi ister misiniz?" Dedim. Gülümseyerek " iyi olur " dedi. Hemen elindekileri alıp eve çıkarttım. Kapıyı açan kız benim yaşlarımdaydı. Çok kısa bakmıştım utancımdan ama o kadar güzel di ki gözlerine bir yıl dalmış gibi hissettim. Bütün eşyaları taşıdık. Çay ikram ettiler, hayır diyemedim. Hep beraber oturuyorduk. Kız ise tam karşımdaydı. İsmini annesi seslenirken öğrendim . Tuana imiş ismi. Tam ben biz bu evin eski sahibiyiz diyecektim ki amca erken davrandı; " Bu evin eski sahibinin oğlu burda intihar a kalkışmış. Ne aptal insanlar var " dedi. Utandım , yaşadıklarımı biliyor musun sen demek istedim ama sustum ve " haklısınız efendim " dedim. Bi anda fatih geldi aklıma "eyvah" dedim. Telefon sessizdeydi. Bi açtım 40 cevapsız arama." Gitmem gerek " diyerek kalktım. Koşarak çıktım. Kamelya az ilerdeydi. Nefes nefese kalmıştım. Fatih sinirli bi şekilde bana baktı. " ne çabuk geldin dedi ". " dinle beni bi " dedim ve usulca yanına oturdum ve olanları anlattım. Kahkaha attı ve " sen bir kızdan hoşlandın öyle mi ?" Dedi. Şaşırması normaldi. 17 yılımız beraber geçti ve ben ilk defa böyle bişeyden bahsediyordum.

KALP ÇİZİKLERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin