Neden diye sorduğum tüm sorularım yine cevapsız kaldı. Ben seni bir otobüs yolculuğu gibi sevdim. Otobüste okuduğum kitap gibi. Sense tamda kitabın en güzel yerinde ineceğim duraktın.
Hani içini durduk yere bir huzursuzluk kaplar tarif edemezsin ya işte öyle. En kötüsü de o gittikten sonra bütün herkesten nefret edersin. Senelerdir yanında olan insanlara bir yabancı gibi bakarsın. Sanki hiç yanında olmamışlar gibi. Sonra kendine kızarsın. Gülmen gereken yerde kendini ağlamamak için zor tuttuğun için. Herkesten bir anda soyutlandığın için. Neden bomboş hissediyorum? Gittin ve ben kendimi evsiz kalmış gibi hissediyorum. Bu acının tarifi yok. Ben bomboş hissediyorum.
Doğru düzgün bir ailem olmadı benim hiçbir zaman. Bir yanım hep boşluktaydı. O boşluğu hep senin tamamladığına inandım. Benim ailem sensin derdim hep sana. Sense bana miniğim derdin. Ben o minicik kalbimle kocaman sevdim seni. Bir zamanlar tuvalete bile telefonla giderken, şimdi telefonunu unutmuşsun diye bulup bana getiriyorlar.
Ben senden sonra telefonumun yerini unuttum, kalbimin yerini unuttum. Nasıl sevilirdi unuttum. Neden çalmıyor telefonum? Ben bu nedenlerin cevabını bir türlü bulamıyorum..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Neden?
ChickLitBoşa geçmiş zaman, boşaymış o en güzel duyular. Böyle söyleyince insan bi üzülüyor dimi. Hele bide unutmak istediğine artık tamamen karar verdiğin zaman nasıl acıyo insanın canı. Neden diye soruyosun hep. Ben her şeye bi neden aradım 4 sene boyunca...
