FOOL ME chapter 4: bus+ umbrella = sungit!

46 3 0
                                    

Chapter 4: 

Alyssa’s POV

Im on my way sa national bookstore para maghanap ng bagong story na mababasa buti nalang Saturday ngayon. I love reading except nalang kung about sa mga history nahihilo kasi ako dahil ang raming dates and events actually its exciting but sometimes kung wala ako sa mood wag kayong umasa na babasahin ko ang mga ganon na libro kasi matutulog lang ako.

I am waiting patiently sa may paradahan ng mga bus. trip ko kasi magbus ngayon kahit may driver naman sa bahay para ihatid ako gusto ko rin naman maging normal for once yun walang mga body guard na sumusunod sayo or mga driver na naghihintay sayo just me and the normal things that normal people do. Huy hindi ko ibig sabihin na abnormal ako.

Mga ilang minuto may tumigil na bus sa harap ko. Pumasok na ako at umupo sa pinakadulo. Sinuot ko ang earphones ko at nagpatugtog.

I was enjoying mimicking the song ng may naramdaman ako may tumitingin sa akin. Tumingin ako sa side ko and I was right kami lang dalawa nakaupo sa may dulo ako sa may left side window at siya naman ay nasa right side window the weird part is hindi siya umiwas ng tingin kahit nahuli ko na siya tumitingin sa akin. May gusto ba to sa akin? Poker face lang siya pero hindi niya parin iniiwasan ang pagtitig sa akin

(  >__>)------- (- ___- )?

 I shoot him my death glare para hindi na niya ako tignan

(  -___-)---------(-___- )

 kaso wa epek tumingin naman ako sa reflection ko sa may bintana baka kasi may rumi ako sa mukha pero wala naman tumingin ulit ako sa kanya at nakita ko siya pinipigilan niyang tumawa. Anong problema niya? Inirapan ko na lang siya at tumingin nalang sa may window.

Nagulat ako sa biglang pagpreno ni manong at napasubsob ako sa upuan sa harap ko T_T ouch! Ang sakit! tumingin ako sa paligid ko baka kasi may nakakita at napunta ang tingin ko sa side ko

O_o

Teka parang siya lang ata ang pasahero na hindi nabigla o napasubsob sa harapan . tinuon ko nalang ng pansin ang nakakalat na gamit ko sa sahig. Isa-isa ko ito kinuha.

“dinala ko ba to?” hindi ko naman natatandaan na dinala ko ang umbrella ko siguro nasa bag ko na siya daan.

  Tamang-tama umuulan na. Ang swerte ko ^___^

Tumayo na ako para lumabas pero bago ako umalis tinignan ko yun lalake nakaupo sa kabilang window mukhang may hinahanap siya then I went out.

sa wakas makakabili na din ako. Pagbaba ko ng bus binukas ko na ang umbrella ko ang swerte ko ! hindi ko pa naihahakbang ang isang paa ko ng may humila sa umbrella ko galling sa likod ko. Anong problema nito?

“Hey-” pagharap ko sa kanya ang lapit ng mukha niya sa mukha ko naduduling na nga ako kaya tinulak ko ang mukha niya pero kinagat niya ang kamay ko? O_o may lahing animal ba to?

“ouch! What was-” hinila niya ang umbrella papunta sa kanya na hawak-hawak namin pareho.

“manang akin to.”

“anong sayo- teka, manang?” ako manang?! Hindi ibig sabihin naka long sleeve ako at naka palda eh manang na ako. Hindi niya ako pinansin at tuluyan na niyang nakuha sa akin ang umbrella pero hinabol ko siya at kinuha ito ulit.

“excuse me kuya akin po to.”

“manang akin nga to kita mo to nakasulat.” Turo niya sa akin sa may hawakan ng umbrella may nakasulat dun ‘emile torres’

 “p-pero nakita ko yan kasama sa mga gamit ko na nahulog.”nahihiya kong sabi. This is embarrassing >///////<

“psh. But that doesn’t mean sayo na kaagad. Miss kung gusto mong magpaautograph sabihin mo hindi yun kukunin mo pa gamit ko.”masungit niyang sabi habang nilalapit ang mukha sa akin.

“h-hoy! Akala ko sa akin yan. Nagkataon na magkaparehas tayo ng payong at bakit naman ako magpapaautograph sayo? Eh hindi nga kita kilala.” Sabi ko

“you know I can sue you for stealing other’s property.” Sabi niya completely changing the topic. Hindi ko nga yun ninakaw! >///< ibababa ko na ang pride ko at magsorry para matapos na to.

“sorry .” sabi ko habang nakatingin sa baba.

“manang ako ba kinakausap mo or yun semento? Di hamak na masgwapo pa ako diyan. Psh!” for the first time may isang lalake nagsungit sa akin. The feeling is strange hindi kasi ako sanay nasusungitan dahil ako mismo ang nagsusungit.

Namalayan ko nalang I was alone without an umbrella soaking wet.

Hinanap ko yun lalake kaso hindi ko na siya nakita pa.

====

Ms_Angelique

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Apr 17, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

I Won't let you Fool me TwiceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon