November 18, 2015
4:54 pm.
Nandito ako ngayon sa isang lugar na napakamemorable sa akin. At dito ko isinulat ang huling parte ng aking storya.
Nung pumunta ako sa lugar kung saan kami ay masaya nagagawa namin ang gusto naming gawin. :) Biglang bumigat ang aking kalooban at gusto kong umiyak. Pero pinigilan ko muna kasi maraming nakakakita sa akin. Pagkarating ko sa lugar na iyon. Dun ko na lahat INILABAS ANG SAKIT NA NARARAMDAMAN KO, YUNG IYAK, YUNG SAMA NG LOOB KO, KASAMA NA RIN ANG MGA KASAMAANG GINAWA KO. :( Halos mag dugo na ang kamay ko kakasuntok sa pader. Dahil sobrang sakit sobrang hirap ng ganitong sitwasyon. Naalala ko lahat yung YAKAP at LAMBING niya sa akin. Yung matamis na ngiti niya, Yung malamig na boses at yung abnormal na tawa niya. :( Iniisip ko kasama ko siya pero hindi e isip ko lang naman wala sa reyalidad. Nako! Mas naalala ko yung nagselfie kami sa sunset bago kami umuwi nun yun kasi ang last na punta namin dito last 4 months ago. Dun ako nag iiyak. Dinown ko ang sarili ko. Naging emosyonal ako. :((( Gustong gusto ko ang sunset lalo na pagkasama ko ang taong mahal ko seselfie kaming dalawa. :): Ansaya na balikan pero hindi na maibabalik ang oras na meron kaming dalawa. </3 AKO NALANG ANG MAG ISANG PUMUNTA DITO na dati siya yung aya ng aya sa akin pumunta dito para lang makasama ako. Hays. Pero after kong umiyak punas luha konting smile at tatayo ulit ako sa sarili kong paa. Kailangan ko ng I let go ang nakaraan. Kasi di na yun maibabalik pa. I NEED TO CHEERUP MYSELF I NEED TO HELP MYSELF. I NEED TO CHANGE IN A BETTER WAY. Lahat dapat ng positibo kailangan ipasamuhay ko na. Its time na Danrev. Kasi tinapos mo na yun. Tapos na yun. No turning back na. :) Pero sa ngayon takot na takot akong magmahal ulet. Di ko pa kaya, Time heals nga sabi nila. Hayaan mo lang na maging single ka magiging okay din ako. Hays. :) Kahit makita ko man siya sa school dahil school mate ko siya. Ayos lang yun. Wag nalang isipin ang dati. I forgive her and I will accept the truth. Because the truth will set us free. Pupunta na ako sa salitang reyalidad. :) Kasi kun mag iistay lang ako dito sa heartbreak ko wala maiistress lang ako. Ant unti unti akong papatayin nito. Salamat sa kanya kasi binigyan niya ako isang matinding aral. Kaya sa susunod SOBRSNG MAG IINGAT NA AKO. :) Di na ako basta basta maniniwala. Ibabalik ko yung dati kong ugali na better. Salamat sayo. Kaya kayo dyan MGA SINGLES DYAN! PAG NAGMAHAL WAG GAMITIN ANG PURO PUSO HA ? GAMITIN DIN ANG ISIP! MAGTIRA NG PAGMAMAHAL PARA SA Pag nagmahal dapat nasa proseso. Walang love at first sight! Di ako naniniwala dun. Di mo pa nga alam ang pangalan ng crush mo love at first sight na agad. XD Grabehan! Kaya always in process okay ? Walang mag mamadali. MAGANDA NA YUNG SLOWLY BUT SURELY. Di basta basta ang love. Isa siya kayamanan tulad ng sabi ko sa part 2. Salamat sa mga nagbasa at nagustuhan ang istorya ko. Godbless!
