Paasa o Pinaasa?

Prologue

"Last day of school na Maui. Sulitin na natin to. Matagal-tagal pa tayong magkikitang muli."

Malungkot ang mukha niya. At alam ko kung ano ang dahilan. Summer na kasi at magbabakasyon sila nang kanyang pamilya sa Cebu.

Hindi ko nga rin alam kung magkikita pa nga ba talaga kami. Plano kasi ng mga magulang niya na ilipat na siya ng school at ang mas masaklap eh sa Cebu pa.

Ilang beses na ako nagpakita ng motibo sa kanya na ayaw ko siyang lumipat ng school. Hindi ko kasi magawang sabihin at sino ba naman ako? Hindi naman ako ang nagpapaaral sa kanya kundi ang parents niya. Wala akong karapatan.

"Ryan, salamat kasi parati kang nandiyan sa tabi ko. Salamat, kasi naiintindihan mo ko."

Maiyak-iyak na sabi ko.

"Wala yun Maui. Mahal na mahal kita at hindi yun magbabago. Kahit MU pa lang tayo, umaasa pa rin ako na magiging tayo. Yung official talaga."

Then he smiled at me.

"Ryan, gusto ko lang sabihin sayo na sana wag ka lang umasa.. Ayaw kong masaktan ka. Oo, mahal kita. Pero hindi ko pa alam kung handa na ba akong pumasok sa isang relasyon muli."

"Ok lang Maui. Basta, wag muna natin isipin ang mga bagay na yan. Ang importante, magkasama tayo ngayon. Susulitin natin ang araw na ito."

He faked smile just to keep his feelings inside.

Alam kong malulungkot talaga siya.

"Tama ka nga Ryan. Sulitin na lang natin ang araw na to na magkasama tayo."

I smiled at him.

He smiled back at me and grab my hand. We spend the day in the circus.

Then he brought me at the hill and stayed there for hours. We were sitting on the grass, holding each other's hand without saying anything. We just feel the moment.

Then we both say goodbye, "Goodbye Maui :)"

"Goodbye Ryan.. See you next school year."
I hope so.

"Paalam.."

He cupped my face and kissed me on my forehead.
Then we hugged.

"I love you Maui.."

"I love you too Ryan..."

But sorry Ryan, My love for you is not equal of how much you love me.

-------------

After I got home, I feel something weird. I don't know. Bigla ko lang naisip kung deserving nga ba talaga ako sa pagmamahal niya. Ayaw ko muna ng relasyon. Ayaw kong dumating sa punto na tatanungin niya ulit ako ng "will you be my girlfriend?" Ayaw ko siyang paasahin. Kung siya, kaya niyang ipagsigawan sa mundo na mahal niya ako - ako hindi. Parang di ko kaya. Ang sama ko talaga. Di ko to ginusto.

I texted him to meet me where we both say goodbye.

Maui!! :D

His face lighted up when he saw me.

Ryan.... May sasabihin ako sayo.

Ano yun Maui? Bakit ka malungkot?

Ryan, gusto kong itigil na natin to. I'm sorry. I don't deserve your love.

His lighted face turns dark.
He didn't say a word. But a tear fell down from his eye.

Ryan.. I hugged him.

I respect your decision, Maui. Because I love you.

I'm sorry Ryan...