My Infinity (True story) (On Hold)

Can I tell you something?

Hi readers, gusto ko lang may mapagsabihan..

This has nothing to do with the flow of the last chapter,

I'm just really depressed on what just happened last night and I really cried a lot. :(

How will I start this.. Wooohhh.. :O

Ayun, bale kasi, naranasan nyo nanaman sigurong mabalewala ng mahal nyo d'ba? T_T

Ang sakin kasi maraming beses na e. I mean. alam ko namang may kasalanan din ako kahit papanu at paminsan-minsan, pero nakakapagtaka lang kasi na ilang beses nya na kong nasabihang "KALIMUTAN KO NA LANG DAW SYA, ISIPIN KO NA LANG DAW NA DI NA KAMI NAGKAKILALA"

Ang pumapasok kasi sa isip ko na, wala lang ako sa buhay nya. At dun ako nasasaktan, na parang ganito..

Pag wala na kaming communication and etc.. parang okay lang sa kanya.

Parang pag di na kami naguusap, nagkikita o ano.. Mas okay sa kanya.

Pag nawala ako, mas okay sa kanya. -.-"

Ewan ko ba, napakaraming beses nya na kasing nasasabi saking iwan ko na daw sya, kalimutan ko na raw sya, wag na daw kami magpansinan, snob na lang daw pag nagkita sa school.

Gosh. di lang ako naririndi, paulit'ulit pa kong nasasaktan. Bakit parang ang dali sa kanyang mangyari yun. :(((

Alam ko MAHAL NYA KO..

Bakit nya kaya 'to ginagawa? Para samin ba talaga? O para sa kanya lang? :'(

Sinabi ko pa sa sarili kong ayaw ko na umiyak pero hindi ko talaga napipigilan e. :(((

So yun nga, last night.. Sinabi nya sakin sa text na,

"Isipin mo na lang pala na simula ngayon di mo ko nakilala. Ge salamat. Ayoko na naguusap pa tayo."

What the? Masaya kami kagabi e, and the past few days. Tas bigla syang ganyan.. :(

Alam mo yung pakiramdam na nagSTOP yung oras at napatitig ka na lang sa phone mo, and literally, you don't know what's happening?

Tas tinanong ko kung bakit nanaman ganun..

Sabi nya, napagalitan daw kasi sya ng mama nya dahil nakita yung 1x1 pic ko sa bahay nila.

As simple as that, galit kasi sakin mama nya at family nya.. Pero ayun, sabi ko sa kanya na ipagtanggol nya sarili nya kasi matagal na naman ung pic na yun at wala na namang kung anong meron pa sa amin the past three months. T_T

Naiintindihan ko naman na takot sya sa magulang nya, pero for that? Sasabihan nya nanaman akong ISIPIN KO NA DI KAMI NAGKAKILALA. Parang napakadali nyang bitawan ung mga salitang yun.

Nasasaktan lang ako talaga at hindi ko mapigilang umiyak.

It's just that. Naisip ko nga na wag na ituloy 'tong sinusulat kong kwento na 'to dito pero naisip ko kayong readers ko na naghihintay at nag-aabang sa mga nangyare sa buhay ko dahil alam ko na ung iba ay nakakarelate din dito.

Haaayy, ewan. Wish ko lang na sana maging okay uli kami. Pinagdadasal ko naman yun everyday, her family's safety and so, so.

Ewan ko ba, ang sama lang talaga ng tama ng panahon sakin kahapon.

Nakakaasar, parang trip na trip ako e. Di nagsasawang pagtripan ako. -.-"

And that was all. I'm just too broken last night so yeah. I shared it to you guys.

Kahit naman na nasasaktan tayo ng dahil sa mahal natin, di naman natin hinihiling na mawala sila sa atin d'ba?

Kaya nga sinabi ko sa kanyang, maging kaibigan na lang kami. Kahit magtekstan lang.. kahit di magkita, kahit paminsan'minsan lang.

Napakahalaga nya kasi sa'kin e, at ang pinaka ayokong mangyari talaga samin ay yung ganun. Ayokong mawala sya sakin, ayokong mawalan na lang kami ng komunikasyon in just a snap.

Tatanggapin ko lahat ng bagay, wag nya lang ako iwan at balewalain.

Susuportahan ko sya sa lahat, maging sa manliligaw nya man o maging boyfriend nya.

May pagkakataon na inisip kong tama na. Na iwan ko na lang s'ya.. PERO HINDI KO GINAWA. Hindi ko sya kayang iwan, hindi ko s'ya iniwan kahit na kelan. Ang tanging hiling ko,

WAG LANG TALAGA SYA MAWALA SA BUHAY KO. :(

Really, it would kill me.

I'm being O.A. I know, pero eto talaga ung nararamdaman ko e.

Na hindi ko alam gagawin ko kung mangyayare man na she'll leave me and forget me.

Ngayon pinipilit kong ngumiti at magpakatatag para sa kanya. Para samin.

Baka pag nakita nya kong sobrang hina lalo nya kong iwan. ayoko nun. :(

so ayunn.. 

I'm sorry for this one readers. Wala lang akong malabasan nito kaya dito ko na lang binuhos..

And ito pa po pala, syempre di ko kayo bibiguin.

I'll continue our story. Mas marami pa rin namang mga masasayang nangyare samin kaya matutuwa din naman kayo. :))

If you have a good or bad things to say.. I'll accept it. Alam ko iba-iba tayo ng opinions at personalities kaya okay lang yun para sakin.

Godbless po. And, hindi tayo bibigyan ng pagsubok ni Lord na hindi natin magagawan ng solusyon.

Basta ayun. Salamat po! :)

Good day! <3

(Kindly look for the youtube video at the right side.. That's Karmin's song, brokenhearted. mas magandang pakinggan ung song na yan pag ganyan lang yung melo. Sobrang solemn.)

"Can we finish what we've started, don't you leave me brokenhearted tonight."

#fyt4love