Arkasına yaslanıp başını geri attı. Birden aynalar dikkatini çekti. Güneş, arkadaki dağı kızıla boyamış,şavkı her iki taraftaki aynalara vuruyordu. Gözünü kamaştırdığı için eşi başını geri çekmek zorunda kalıyorlardı. Benliğinin her zerresinde durmadan yükselen alevler vardı ve yakıyordu içini. Köyden uzaklaşsalar da gönlü orada kalmıştı.Tayinleri çıkıp gittikten sonra üç dört defa gelmişlerdi. Bu defa buralardan ayrılmak istemiyordu. Geri dönüp sürekli olmasa bile uzun süre abisinin yanında bulunma isteği doğmuştu yüreğine. Duyguları araba ile tamamen ters yönde ilerliyordu.
Vuslat, ayrılığın içinde özlem ve hasret çekilecek biri varsa güzeldi. Özleyeceği, hasretini çekeceği biri vardı. Kavuşmak istediği kişilerin var olması ayrı bir güzellikti.
Rutubet kokulu rüzgarın esmesiyle ağaçların birbirinin içine giren dalları koklaşmaya başlamıştı. Sanki ton karmaşası yaşanıyor; içindeki kararsızlığı, kaygıyı ve belirsizliği vurguluyordu. Yüreğinde ise hüzün rüzgarının coştuğu zamandı. Bu rüzgar ruhunda fırtına koparıyordu. Ruhundaki fırtınaya ağaçlar, bulutlar, rüzgar kısacası tüm tabiat eşlik ediyordu. Oysa gelirken hissettiği mutluluk ne kadar büyüktü. Hepsi yarım kalmıştı.
Yanaklarına çarpan rüzgarın serinliğinde havadaki su zerrecikleri hissediliyordu. Neredeyse sular yüzünden damlayacak gibiydi. Görünmese de her tarafta nem kokusu vardı. Hava ağustosta bile üşütüyordu. Camları kapattı. İçindeki karmakarışık duyguları dinledi.
Beyza üzülüyordu. Kaybetme korkusu yaşıyordu. Onu ise abisi kadar seviyordu. Abi kardeş elbette aynı anne babadan olmaktı. Karındaş değillerdi fakat gerektiği zaman her yerde yanındaydı. Kardeşlik için aynı anneden doğmaya gerek olmadığını göstermişti. Turan Yaşar yaptıklarıyla yakınlığıyla abiden daha fazlasını yaptı dese yalan olmazdı.
wS
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNSANLIK ÖLMEDİ(KİTAP SÖZLEŞMESİ YAPILDI)
Non-Fiction"Ailem, mükemmel insanlarla görüşmüşsünüz. Ben de sizler gibi doğru insanlarla arkadaş olmak isterim. İlerde çocuklarımı onlarla tanıştırırım. İnşallah."
