Bakit Naimbento ang Salitang 'Heartbroken'

Chapter 1 - New Semester, New Story

"Goooood Moooorniiiiiing people of PLANET EARTH!" pambungad ko nang ako'y gumising.

Namiss niyo ba ako mga readers? Well, I'm sorry for taking it too long but I am back. Sa ngayon, I am happy pa rin naman. Kita naman, di ba? Kayo ba? For sure, happy din kayo at ang mga love lives ninyo. O kung wala man, at least happy kayo. Alam niyo bang I have a bad feeling about this whole semester? Pangitang pangita naman sa prologue di ba? Pero ako na ang nagsasabi sa inyo madlang readers, hindi ito isang malungkot na sseason. I swear! Cross my heart! Hope the author to die! joke! Pinapaasa lang kayo ng author. Aba, hindi naman ako papayag! Hinding hindi!

....

Bumaba na ako ng kwarto and I saw Dokie, kapatid kong bunso, na nakasalpak na ang footlong sa kanyang bunganga. "Good morning, Dokie!", pagkatapos ay pinisil ko ang pisngi niya.

"Molning den!" Maluwa luwa siyang bumati.

Umupo akosa tapat niya. Nakahalumbaba ako at ang laki ng ngiti kosa harap niya. Kagabi kasi, lumabas kami ni Francis, and boyfriend ko. Sana nabasa ninyo ang unang book, alam niyo na kung anong sweetness mayroon kami ng boyfie ko. Well, for sure, alam niyo na rin ang buong pagkatao ko ngayon. Tek nga, mabalik tayo kay Francis. Matapos naming gumala ay pumunta kami sa Robinson's Place. Tapos... basta! Ang daming nangyari at nang makauwi na ako... Sige, mag flashback na nga tayo, Author.

(Author's Note: Ayoko nga!)

Sige na, Author! Arte nito.

(Author's note:Aba'y kanina pa ako nagsasabing i-Flashback na eh. Hmmmmp)

-Flashback-

We are outside and its late at night.

"Googoo... I love you!" Sabi ni Francis.

"I love you more!" Tugon ko naman. 

"I love you much!" Balik niya.

"Hindi. mas mahal kita. Ako ang mas nagmamahal." Nagpupumilit kong sabi.

"Ano ka?" Ginulo niya ang buhok ko. "Mahal na mahal kita x100 no!"

"Ha? 'Yon lang? Ako, x1000 raise to the tenth power." Patutsyada ko naman.

"Akin? TO INFINITY AND BEYOND!" sabay gaya kay Buzz Lightyear. Ang SWEET DI BA? ANsabe ng mga LOVE LIVES NINYO?

"Iyong sa akin, kahit calculator hindi kayang sagutin kung gaano kita kayang mahalin." For sure wala ng masasabi tong si Francis.

"Ang Kulit mo talaga!" Hinila niya ako't... HINALIKAN... isang halik na malalim. Grabe! Alam mo kung anong feeling? Ganito... kuha ka ng vacuum, harap mo sa nguso mo. Ganyan! 

Ang OA ko naman, pero hindi, kidding aside, sobrang... uhmmm... sobrang... well, SOBRANG SARAP NG HALIK niya. Yaiks! Tama na nga ito baka may makakita pa sa aamin pandirihan pa nila kami. 

"Ikaw ha? Uuwi na ako, kung ano ano pang ginagawa mo sa akin. Baka maghyper-ventilate ako sa mga pinaggagagawa mo sa akin."

Tumawa siya ng malakas at hinila niya ako ulit. "Wag mo akong iiwan ha?"

"Oo naman. Good night na. I love you so much."

"Good night na. hindi na kita matatawagan ha? kasi pag uwi ko, diretso tulog na ako." Pagpapaalam niya. Ngumiti naman ako senyales na pinapaburan ko ang kanyang sinabi.

"Kiss pa nga!" hirit niya. Inumbok ko naman ang aking labi na parang pouty lips ang dating at sinabing, "Isa lang ha?"

...

"HOY! gusto mong halikan kita?"

"O-oo." sabi ko.

"Sige. may gusto ko pala sa akin ha? tch! I love you too... KUYA!"

KUYA? "Ha?" Natauhan akong bigla ng makita kong si Dokie ay nakaumbok din ang nguso. "Ano bang ginagawa mo?"

"Sabi mo halikan kita, kaya ito."

Sinapak ko ang kamay ko sa labi niya. "Oh ayan! Kiss my hand!"

(Tomorrow ko na po ipagpapatuloy ang pagtatype. Hehe it's late at night (12:26 am, Nov.23, 2015) May class pa ako tomorrow sa mga grade 6. wehehehe! Hope you understand. I promise I will fill you in! Thank you! Love you!)