Stolen Child

Κεφάλαιο 3ο

  Μετά από μια κουραστική μέρα, φτάνω επιτέλους σπίτι μου.Μπαίνω μέσα και τρυπάει την μύτη μου μια μυρωδιά που μάλλον προέρχεται από την κουζίνα.Είναι η αδερφή μου και φυσικά μαγειρεύει το αγαπημένο μου φαγητό 'λαζάνια'!Πηγαίνω προς το μέρος της να την αγκαλιάσω όμως αυτή τρόμαξε γιατί δεν άκουσε ότι γύρισα στο σπίτι...

Λουτσία: Οοο με συγχωρείς..δεν ήθελα να σε τρομάξω!

Άντζι: Εμμ...δεν πειράζει..δεν φταις εσύ...απλώς δεν άκουσα την πόρτα.

Λουτσία: Χαίρομαι που έφτιαξες το φαγητό που αγαπώ...είσαι καταπληκτική! της λέω και της δίνω μια τεράστια αγκαλιά.

Άντζι: Αφού ξέρεις πόσο σε αγαπώ.. μου απαντάει και ανταποδίδει στην αγκαλιά μου.

Λουτσία: Και εγώ σε αγαπώ μικρή μου!!

 Αφού φάγαμε και μαζέψαμε τον πιάτα και το τραπέζι, αποφάσισα να πάω στο υπνοδωμάτιο μου να ξαπλώσω διότι πραγματικά αισθάνομαι ότι ανάγκη λίγο υπνάκο.Ακούω ξαφνικά έναν ήχο που κατά κάποιο τρόπο δεν μπορώ να σταματήσω...είναι το κινητό μου.Το αφεντικό μου..τι θέλει στις 10 το βράδυ;; Θυμάμαι πως δεν δουλεύω σήμερα το βράδυ...με λίγο κόπο αποφασίζω να απαντήσω στο τηλεφώνημα.

Λουτσία: Παρακαλώώ;;

Ντέιβιντ: Λουτσία; Με συγχωρείς για το ακατάλληλο της ώρας, όμως πρέπει να σου πω τι έχει γίνει σχετικά με την υπόθεση της μικρής!

Λουτσία: Οοο ναι ναι..μάλιστα..πείτε μου...τι συμβαίνει;;

Ντέιβιντ: Φοβάμαι πως οι γονείς της μικρής είναι..νεκροί!

Λουτσία: Τι πράγμααα;;; Μα πως είναι δυνατόν;;;

 

 Χίλιες σκέψεις περνάνε από το μυαλό μου...ίσως να τους σκότωσε εκείνος ο τύπος που έχει απαγάγει την μικρή.. η...να τους σκότωσαν τέλος πάντων αν δεν είναι μόνος του γιατί μάλλον θα έχει και συνεργό!

Ντέιβιντ: Ναι αυτό προσπαθούμε να μάθουμε και 'μεις..μάλλον εμπλέκεται ο απαγωγέας της μικρής.

Λουτσία: Θέλετε να περάσω τώρα από εκέι;;; Ήμουν σίγουρη πως εμπλέκεται μέσα σε αυτό εκείνος ο τύπος.Πρέπει στ'αλήθεια να πάω τώρα από εκεί..αφού συμφώνησε και ο κύριος Ντέιβιντ! 

  Παίρνω τα κλειδιά του αυτοκινήτου μου και φεύγω από το σπίτι.Μπαίνω μέσα στο αυτοκίνητο μου και οδηγώ σαν τρελή ώστε να φτάσω το συντομότερο στην δουλειά μου.

Καθώς φτάνω τρέχω αμέσως στο γραφείο του κ.Ντέιβιντ μήπως έχει κάποιο νέο μετά που κλείσαμε το τηλέφωνο.Χτυπάω την πόρτα και αυτός απαντάει με ένα 'Περάστε!'

Λουτσία:κ.Ντέιβιντ...έχετε κάποιο νέο;;

Ντέιβιντ: Όπως τα ξέρεις...οι άντρες μας ψάχνουν  για τυχόν αποτυπώματα στο σπίτι η στην πολυκατοικία όμως μάταια προς το παρόν. Μου απαντάει

Λουτσία: Οοο θέε μου...! Έχω αρχίσει να ανησυχώ περισσότερο γι'αυτό το μικρό κορίτσι που ούτε καν ξέρω καλά-καλά.
Ντέιβιντ: Μήπως θα μπορούσατε εσύ και η ομάδα σου να ξεκινήσετε την αναζήτηση;;

Λουτσία: Ναι μάλιστα...! Του απαντάω και αποχωρώ από το γραφείο του.

 Πηγαίνω στο γραφείο να καλέσω την ομάδα μου ώστε να ξεκινήσουμε για την αναζήτηση, ώσπου χτυπάει το τηλέφωνο μου.....