Ün!em

*1*

Mulimedyada Sevim var :)

SEVİM

Yataktan doğruldum yavaşça.Çalan kapı beynimi uyuşturmuştu.Üzerime bir hırka alıp kapıyı açmaya gittim.Pelin gelmişti.Neden ağladığını bilmiyordum.Ama her ne olduysa ağlamaktan göz altları mosmor olmuştu.''Neyin var Pelin?'' cevap vermedi itekleyip içeri geçti.Bende kapıyı kapatıp arkasından gittim.Eskiyen koltuğun üzerine oturmuş çaresizce gözlerini evde gezdiriyordu.Yanına oturdum.Oturmamla beraber bana dönüp sarıldı ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.Ne oluyordu? Onun bu haline dayanamayıp başından beri gözlerime hapsettiğim gözyaşlarımı bıraktım.''Sevim'' dedi hıçkıra hıçkıra.''Sevim evimiz'' kelimeleri hıçkıraklarının arasından zar zor seçiyordum.''N'olmuş evinize Pelin!?'' dayanamadım.Artık bende ağlamaya başladım.Kız kardeşim gibi olan en yakın arkadaşımı,ne olduysa gerçekten çok kötü etkilemişti.''Yangın çıkmış evimizde Pelin'' bu kadar ağlamasına şaşmamalıydı.Evleri Pelinlerin tek varlığıydı.Küçük ama huzur dolu bir evdi.Ama olsun cana geleceğine mala gelsin değilmi? ''Tamam sıkma canını bukadar Pelin.Sadece ev.Cana geleceğine mala gelsin.'' Pelin'in ağlamaları daha da hızlanmıştı.''Sadece ev değil işte Sevim! Sadece ev değil! Annem,babam ve....'' daha fazla taşıyamamıştı bu yükü.Kız,doğal olarak haklıydı.Üniversite öğrencisiydi ve ailesinden başka yakını hatta tanıdığı yoktu.Kucağıma düştü.Nabzını kontrol ettim.Bayılmışmıydı? Emin olamadım.Telefonumu çıkarıp 112'yi tuşladım.Aradan fazla zaman geçmeden ambulans geldi.Pelin'i yerleştirip hastaneye götürdüler.Bende arkalarından gittim.

Çabuk yetişmişim.Eğer biraz daha gecikseymişim kalp krizi geçirebilirmiş.Ancak şuan bile durumu ağır.Hastane odasına yatırdılar.Nabzı yavaşlamış.O ailesini kaybetti,ben ise Pelin'imi.Pelin benim canımdan candı.En yakın arkadaşım.Beraber okuduk biz.Ve beraber ölmemiz lazım.Hayır Pelin dayan.Bunu bana yapamassın! Benim de Pelin'in durumundan farkım yoktu ağlamaktan makyajım akmış ve yüzümde iğrenç bir görüntü oluşmuştu.Onsuz güç kaynaklarım yok olmuştu.Gözlerimden yaşlar süzülürken Pelin'in odasından bir doktor çıktı.''Yakını sizmisiniz?'' elimin tersiyle akan gözyaşlarımı sildim.''Evet benim.Nasıl durumu iyi mi?'' ''Evet durumu iyi.Ancak geçirdiği travmadan dolayı beyin uyanmak istemiyor.Bu gece yanına refakatçı lazım.Ne zaman iyileşir bilemiyoruz ama umarım kısa bir zamanda iyileşir'' teşekkür edip elimi yüzüme kapattım ve oturduğum yerde tekrardan ağlamaya başladım.Hem Pelin'i kaybetmiştim.Hem de ailemi.Çünkü Pelin'in ailesi benim ailemden göremediğim sevgiyi göstermişti bana.Baba evinde aç kaldığım sevgiye onlarla doymuştum.Onlar beni bu yaşıma kadar korumuş kollamış,okutup büyütmüştü.Ve ben onların bu sevgilerine ihanet etmeyecektim.Pelin'e ailesinin sıcaklığını göstermem gerekiyordu.O yüzden güçlü durmam.Ama ben sanki yanan bir ev değilde benim yüreğimmiş gibi güçlü duramıyordum.

Aradan iki saat geçmişti ve ben o zamandan beri kafamı Pelin'in yattığı odanın duvarında dayayıp,uçsuz bucaksız hayallere dalıyordum.Yaklaşık beş dakika önce içeri giren doktor hala çıkmamıştı ve bu beni daha da meraklandırıyordu.Ben bunları düşünürken içeriden doktor çıktı.Hemen ayağa fırladım. ''Ne olur doktor hanım iyi bir şey söyleyin'' göz yaşlarım tükenmişti.Ağlayamıyordum.Sadece kalbimde acı hissediyordum.''Merak etme o gayet iyi.Hatta şuanda içeride,seni bekliyor'' O an heyecandan ne yapacağımı bilemedim.Önce doktor hanıma sarıldım.''Ben-ben ne diyeceğimi bilemiyorum.Çok-çok teşekkür ederim.'' ''Rica ederim.Benim sayemde değil.Arkadaşlığınız onu iyileştirdi.'' dedi,gülümsedi ve gitti.Ben ise hemen Pelin'in yattığı odaya girerek ona sarıldım.''Pelin beni çok korkuttun'' gülümsedim ve gülümsedi.''Bir saniye Pelin.Geliyorum.Hasta bilgilerine bakacağım.'' tamam dercesine kafasını salladı.Ben ise gülümseyip aşağıya resepsiyon bölümünün olduğu kata indim.''Pardon bayım.Pelin Hayal'in hasta bilgilerini öğrenebilirmiyim? Ne zaman taburcu olabiliriz?'' Arkasında başka işlerle uğraşmakta olan resepsiyon görevlisi önünü döndü.Ancak dönmesiyle ağzımın açık kalması bir oldu.Tarık... Belalı eski sevgilim zaten ne geldiyse başıma onun yüzünden gelmişti.Onun dönmesiyle beraber ''Pardon beyefendi.Sizi işinizden alıkoymak istememiştim!'' dedim sesimin tonunu yükselterek.Ve başka bir görevliye gidip Pelin'in ne zaman taburcu olacağını öğrendim.Ancak ben de Sevimsen Tarık belası peşimi bırakmayacaktı...