Adım Adım ÖLÜM..

AAÖ - Giriş

Selam ! Yeni bir hikâye ile karşınızdayım :) Hikayeyi yazarken tamamen doğaçlama yapıyorum . Yani hiç bir tasarım yapmıyorum kafamda  Yazarken ne düşünüyorsam  o ! Yazım  yanlışlarım  tabiki olacak yani kim türkcemin iyi olduğunu  söyledi  ki ?!  Hem çoğu  zaman telefondan  yazacağım  . Umarım  begenirsiniizzz! !

*
Uçağın tekerleklerinin yerle ani bir şekilde temas etmesinin  çıkardığı  gürültüye  irkilerek  kısa ama tatlı uykumdan  korkuyla  uyandım.  Irkilmem  etrafımdaki  birkaç kişinin dikkati çekmiş olmalı  ki  kafalarını  çevirip  bana baktılar.  Uçağın  hareketi  tam olarak kesinlince ve kemer  sinyal ışıkları sönünce uçağın dar koridorunda  sıkışıklık  oldu . Hadi ama !  Neden herkes aynı anda kalkıyor  ki. Bide üst tarafa konulan el bavullarını  almalarını beklemek var .  Cam kenarında  olsaydım  oturup kalabalığın  geçmesini beklerdim ama orta tarafta olduğum ve arkamdakinin sürekli beni itmesi sayesinde çıkışa  doğru yürüyen  sıraya katıldım.  Bavul alanların yanından  sıyrılıp  uçakla bağlantımı  kesen korıdora çıkınca derin bir nefes aldım.  Şimdi sıra canım  siyah ve içi gayet  büyük  olan bavulumu  beklemekte.  Bavulları  beklediğimiz  dönen şeyin önüne gelince herkez gibi orada dikilmeye başladım  . Daha bavullar yüklenmediği için  telefonumu  minik el cantamdan  alıp ucak modundan  çıkardım.  Teyzemlere  süpriz  yapacağım için onların  evine taksiyle  gidecektim.  Buraya tatillerde  sık sık teyzemleri  ziyarete gelirdim  ama bu sefer ziyarete değil  yerleşmeye gelmiştim.  Buraya okumaya gelmiş sayılırdım  aslında. Büyük bavulum , görüş açıma girince telefonu çantama  atıp  bavulumu  yöneldim .  Alması biraz zor  olsada almayi başarıp  seri adımlarla  çıkışa yürümeye  başladım  . Büyük ihtimalle uyudugum için şiş olan  gözlerim ve terlemis olan yüzüm  dışarıyla temas edince etrafıma  bakındım iyice kemirme geldim. İçimde  kıpır  kıpır  bir heyecan  vardı. Tekrar  görüşeceğimizi söylemiştim ANKARA!!!