iyi şeyler sayilmazdi aslında yasadiklarim,nelere gebe kalıyoruz şu hayatta,nelere isyan etmiyoruzki kabullenmek gerekirse o gece o evde kimse yoktu allahtan başka. Başka alternatifler yoktu sadece ben ve o. Adı yaratan korkulu bir gece idi birbirimiz ile savaşan yasanmisliklar da bir taraftan. Annemi aradigimda saat on ikiyi iki geçiyordu telefonuna bakmamisti. Aslında onun huyu buydu hiç bakmazdi. Korkarak evden dışarıya çıktım. Nerdeydi eşim,çocuğum araniyordum. Ben aslında onları kayıp etmiştim bir trafik kazasında arabada altı kisiydik eşim,oğlum deniz,amca oğlu sinan,kankalar ayşe,Fırat ve ben Nevzat. Uyuşturucuya vurmustuk kendimizi Kokain bagimlisiydi bizim sinan bizimde kanimiza girdi pic. O gece sinanla ben hariç hepsi ölmüştü arabadakilerin aklım cocugumda idi ne yapıyordu ahirette tanrı yı arıyorum telefonları hep meşgul çalıyordu heralde cehennemin yakinlarindaydi teli cekmiyordu. Sonra girdim eve tekrar bi ince kapagim vardı onu aldım ve ısrarla tanrıyı ariyordum telefonunu unutmustu sanki bir cafede. Neyse ne cekiliyorum hayatlarınizdan. ...
