Sabah kalktım eskimiş yorganı üzerimden çekip gidip yuzumu yıkadım.Önümde usul usul bana bakan aynaya baktım kendi yuzumu gördüğümde bomboş bir evde ne kadar yalnız oduğum geldi aklıma sonra tekrar odama dönüp üstümü giyindim ve evden dışarı çıktım otobuse binecektim ki kartimda para olmadığı aklıma geldi.Bu nedenle 45 dakika okula yürümek zorunda kaldım.Okula yine geç kalmıştım.Annem ve babam daha 1 ay önce trafik kazasından ölmüslerdi bir tek ben kadim onlardan geriye. Aslında cok da küçük değilim tam 16 yasinda bir genc kızım.Tek olduğumdan dolayı çok parasızdım evde 1 parça kuru ekmeğim bile kalmamıstı artık bende bir yurda sığınmaya karar verdim mecburen.Böylece masraflarımı devlet üstenecekti tabii ne kadar üstlenebilirdiki
