Okula geç kalsamda içeri girmek zorundaydım.Her ne kadar azarlanacağımı bilsemde içeri girdim çünkü anneme okukumu bitirene kadar acil bir durum olmadıkça sürekli okula gideceğime dair söz vermiştim.Önce sınıf kapısını çaldım ve derin bir nefesle içeri girdim.Öğretmen ben kapıyı açmadan bağırmaya başlamıstı bile ama söylediklerini umursamayarak özür dileyip sırama oturdum.Yine yok yazmıştı beni hoca.Yanımda da hiç sevmediğim okulun havalı ve çalıskan öğrencisi mert vardı.Gerçi bu sınıftaki kimseyi sevmezdimki onlarda beni sevmezler zaten.Annem ve babam öldükten sonra tüm yakın arkadaşlarım düşmanım oldular.Onların gerçek yüzlerini görmüs oldum o zaman.
